Τῇ Τετάρτῃ 8η τοῦ μηνός Μαΐου, μνήμη τοῦ Ἀγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου καί εύγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου πανηγύρησε τό ἐν Πετρουπόλη Ἀττικής ὀμώνυμον ἰερόν μονήδριον τοῦ Μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Αὐξεντίου . Ὁθεν ἀφ᾿ ἑσπέρας ἐτελέσθη πανηγυρικός ἐσπερινός τῇ συμετοχή τοῦ ἱεροῦ κλήρου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπής Ἀθηνῶν. Τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον ἡμῶν κ. Μακάριον ἐξεπροσῶπησε ὁ Θεοφιλέστατος πρτωτοσύγκελος τῆς Ἱεράς Ἀρχιεπισκοπής Ἐπίσκοπος Χριστουπόλεως κ. Ἰάκωβος. Τήν πρωΐα τῆς ἀγιωνύμου ἡμέρας ἐτελέσθη ἱερατικόν συλλείτουργον.
Ὡσαύτος πανηγύρησεν ὁ ἐν Καλύβες Χαλκιδικῆς ὑπό ἀνέγερσιν Ἱερός Ναός τοῦ Ἀγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου μέ ἱερατικόν συλλείτουργον χωροστατούντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Πέτρας κ. Δαβίδ, ὅστις ἐκήρυξε καί τόν θείον λόγον. Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι ὁ τέ Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσλονίκης κ. Εὐθύμιος καί ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Περιστεράς κ. Μακάριος.
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ὁ ἀγαπημένος μαθητὴς τοῦ Κυρίου, «ὁ ἐπιπεσῶν ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ», εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἔγραψε τὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιον, ἀλλὰ καὶ τὶς τρεῖς Καθολικὲς Ἐπιστολές, ποὺ φέρουν τὸ ὄνομά του, καθώς καί τό βιβλίο τῆς Ἀποκάλυψης.
Ἡ μνήμη τοῦ Ἀποστόλου Ἰωάννου ἑορτάζεται στὶς 26 Σεπτεμβρίου. Ἡ σημερινὴ ἑορτὴ συνδέεται μὲ τὴν ἀνάδυση θαυματουργικῆς κόνεως (σκόνης) ἀπὸ τὸν τάφο τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, μέσῳ τῆς θαυματουργικῆς ἐπενέργειας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ οἱ ντόπιοι τὴν ἀποκαλοῦσαν «ἐπίγειο μάνα».
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ἀφοῦ, ὕστερα ἀπὸ θεῖο φωτισμό, προέβλεψε ὅτι ἐπρόκειτο νὰ μεταστεῖ ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωὴ στὴν αἰώνια καὶ ἀτελεύτητη, παρέλαβε τοὺς μαθητές του καὶ βγῆκε ἔξω ἀπὸ τὴν Ἔφεσο. Ἐκεῖ σὲ ἕνα σημεῖο ὑπέδειξε νὰ ἀνοιγεῖ τάφος. Μόλις ἔγινε αὐτό, μπῆκε μέσα ζωντανὸς καὶ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη. Ὁ τάφος αὐτὸς ἐφεξῆς ἔγινε πηγὴ ἰαμάτων.
Ἡ Σύναξη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοὺ Ἰωάννου, ἐτελεῖτο στὸν περιφανῆ ναό του, ὁ ὁποῖος βρισκόταν στὸν τόπο ποὺ ὀνομάζεται Ἕβδομον, στὸ σημερινὸ Μακροχώρι Κωνσταντινουπόλεως. Γιὰ τὸ ναὸ αὐτὸ στὸν Ἕβδομον, ποὺ ὑπῆρχε κατὰ τὰ τέλη τοῦ 4ου αἰῶνα μ.Χ., γνωρίζουμε σχετικὰ ἀπὸ τὸν Σωκράτη τὸν Σχολαστικό. Κατὰ τὸν 9ο αἰῶνα μ.Χ. ὁ ναὸς τοῦ Θεολόγου ἦταν καταβεβλημένος, ἴσως ἐξαιτίας σεισμῶν ἢ καιρικῶν ἐπηρειῶν καὶ γι’ αὐτὸ ἀνήγειρε αὐτὸν ἐκ βάθρων ὁ αὐτοκράτορας Βασίλειος ὁ Μακεδών.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β’.
Ἀπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ ἠγαπημένε, ἐπιτάχυναν ρύσαι λαὸν ἀναπολόγητον δέχεται σὲ προσπίπτοντα, ὁ ἐπιπεσόντα τῷ στηθεῖ καταδεξάμενος. Ὂν ἱκέτευε Θεολόγε, καὶ ἐπίμονον νέφος ἐθνῶν διασκεδᾶσαι, αἰτούμενος ἠμὶν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον αὐτόμελον. Ἦχος β’.
Τὰ μεγαλεῖα σου Παρθένε τὶς διηγήσεται; βρύεις γὰρ θαύματα, καὶ πηγάζεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἠμῶν, ὡς θεολόγος καὶ φίλος Χριστοῦ.
