Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ
«Πεντηκοστήν εορτάζομεν, και Πνεύματος επιδημίαν, και προθεσμίαν
επαγγελίας και ελπίδος συμπλήρωσιν...» (στιχηρό Εσπερινού).
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Μία υπόσχεση, αδελφοί μου, είχε ηχήσει παρηγορητικά στα ώτα των μαθητών του Χριστού. Ο λόγος Του ο αιώνιος και κεκυρωμένος, ότι θα έστελνε άλλον Παράκλητο, δηλαδή το Πανάγιο Πνεύμα, να στηρίζει και να φωτίζει τις καρδιές τους. «Ούκ αφήσω υμάς ορφανούς» (Ιω. 14, 18). Και να που σήμερα κατά την πανέκλαμπρον εορτή της Πεντηκοστής η υπόσχεση πραγματοποιείται! Φτάνει ο φωτισμός των Μαθητών και σκηνώνει στις υπάρξεις τους το χαριτόβρυτο Άγ. Πνεύμα.
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Α) ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ
* «Ομοθυμαδόν» οι Απόστολοι ανέμεναν την «κάθοδο» του Παρακλήτου. Η εκλογή του Ματθία (στην θέση του προδότη Ιούδα) συμπληρώνει τον αριθμό των δώδεκα Αποστόλων, οι οποίοι βρίσκονται συγκεντρωμένοι στο υπερώον. Με δύο σύμβολα εικονίζεται η παρουσία του Αγίου Πνεύματος: Πνοή (η λεπτή αύρα που χαρίζει δροσιά στο πρόσωπό μας αλλά και βίαιη σαν θύελλα και καταιγίδα) και φωτιά (με τις τρείς ιδιότητες που έχει δηλ. την φωτιστική, θερμαντική, καθαριστική).
* Ο Απόστολος Πέτρος «πλήρης Πνεύματος Αγίου» πραγματοποιεί το πρώτο του κήρυγμα. Τι κήρυγμα αυτό... τρείς χιλιάδες ψυχές είναι η πρώτη «αλιεία» του ταπεινού ψαρά της Γεννησαρέτ. Ο χρόνος της καθόδου του Αγίου Πνεύματος καθόλου τυχαίος. Πολλοί Ιουδαίοι της Διασποράς βρίσκονται στα Ιεροσόλυμα για να εορτάσουν την εορτή της παράδοσης του Μωσαϊκού Νόμου στο όρος Σινά.
* Ο Πέτρος μιλά και όσοι τον ακούνε τον καταλαβαίνουν και ας μιλούν διαφορετική διάλεκτο· να μία μορφή ενότητος που χαρίζει ο Τριαδικός Θεός. Η γλώσσα δεν στέκεται εμπόδιο στην έλευση της χάριτος! Η τριαδική «συμφωνία» καταργεί τις διαιρέσεις και τις διαφωνίες στο ακροατήριο. Η σύγχυση των γλωσσών στον πύργο της Βαβέλ είναι το γεγονός εκείνο που χρησιμοποιείται «ρητορικά» για να προσδώσει, σε αντιδιαστολή φυσικά, το μεγαλείο της ενότητος των Τριών Θεϊκών Προσώπων.
Β) ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ
* Και αυτά τα δωρήματα του Τριαδικού Θεού δεν θα σταματούν ποτέ να επισκέπτονται τον καλοπροαίρετο αναζητητή της πίστεως. Στην καρδιά μας η λεπτή αύρα πνοή θα «δροσίζει» και βίαια σαν θύελλα θα «καταρρίπτει» ότι ο διάβολος με «επιμέλεια» πυργώνει. Παράλληλα σαν φωτιά θα θερμαίνει, θα καθαρίζει και θα φωτίζει τις υπάρξεις μας ώστε να ακολουθούμε το σωτήριο δρόμο στην ζωή μας.
* Το Άγιον Πνεύμα μας αναγεννά. «Εάν μή τις γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, ού δύναται εισελθείν εις την Βασιλείαν του Θεού» (Ιω. 3, 7). Τα λόγια του Ιησού στον Νικόδημο αποκαλύπτουν την ιδιαίτερη χάρη του Αγ. Πνεύματος να ετοιμάζει τον άνθρωπο να «γευτεί» την Βασιλεία του Θεού. Ο φθειρόμενος εκ της αμαρτίας άνθρωπος αλλά πιστός έχει βεβαία αυτή την συμμαχία, ώστε να αλλάξει τον εσωτερικό του κόσμο και «καινούριος» να κατανοήσει τον χρόνο που έχασε, τις αμαρτίες που έκανε, τα λάθη τα οποία τον χώρισαν από την αγάπη του Θεού.
* Η ημέρα της Πεντηκοστής αποτελεί, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν οι Πατέρες μας, την γενέθλιο ημέρα της Εκκλησίας. Βέβαια η Εκκλησία προϋπήρχε και στους Ουρανούς ως σχέση ενότητος, κοινωνίας, αγάπης μεταξύ των τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος. Την ημέρα όμως αυτή υποδεχόμαστε την «επί γης» παρουσία της. Αυτό το Πνεύμα και σήμερα «όλον συγκροτεί τον θεσμό της Εκκλησίας» (υμνολογία), γι’ αυτό όσο και αν υποφέρει ο αμπελώνας του Κυρίου (από εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς), να είμαστε βέβαιοι ότι πάντοτε θα θριαμβεύει.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ας αναζητήσουμε το Άγιον Πνεύμα και ας επιτρέψουμε να εισέλθει στην ύπαρξή μας. Είναι η μεγαλύτερη ευεργεσία που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας. Τι θα αισθανθούμε άραγε; Ας αφήσουμε παραστατικά τον Δαυίδ να το διατυπώσει: «Εξαποστελείς το Πνεύμα Σου και κτισθήσονται και ανακαινιείς το πρόσωπο της γης». Και αν το χάσουμε; Άκου ξανά! «Αντανελείς (όταν αφαιρέσεις) το πνεύμα αυτών (των ανθρώπων) και εκλείψουσι και εις τον χουν αυτών επιστρέψουσιν» (ψαλμ. 103, 29-30). Λοιπόν έλα διάλεξε...
