(Λουκ. ιη΄, 18 - 27).
ΕΝΑ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ...
«Έτι εν σοι λείπει· πάντα όσα έχεις πώλησον
και διάδος πτωχοίς» (Λουκ. ιη΄, 22).
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο άρχοντας του σημερινού Ευαγγελίου δεν ήταν κακών διαθέσεων. Πλησίασε το Χριστό ερευνητικά, προσκομίζοντάς Του την αγάπη του για τον Νόμο και τις εντολές Του, συνάμα και τις ανησυχίες του για την σωτηρία και αιώνιο Βασιλεία. Υποσυνείδητα θεωρώ πως θέλησε να εκμεταλλευτεί την συνάντησή του με τον «αγαθό διδάσκαλο», στοχεύοντας στον έπαινο και την δικαίωση μπροστά στα μάτια των συνανθρώπων του. Λυπήθηκε όμως, αλλά και εξεπλάγει σαν άκουσε τον ερευνητή των ψυχών να του λέει: «έτι εν σοι λείπει· πάντα όσα έχεις πώλησον και διάδος πτωχοίς» (Λουκ. ιη΄, 22).
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Α) ΤΟΝ ΧΡΥΣΟ Ή ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;
* Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι τηρούν με τρομερή σχολαστικότητα τις εντολές του Χριστού. Μάλιστα πολλάκις ελέγχουν με αυστηρότητα και «δικαιολογημένη» αγανάκτηση αυτούς που χωρίς τύψεις τις ποδοπατούν. Συγχρόνως όμως, είναι δέσμιοι της ύλης και του πλουτισμού. Είναι αλήθεια πως τόσο η φιλαυτία όσο και ο εγωισμός δημιουργούν συνθήκες αμαρτωλές, που οδηγούν τον άνθρωπο να εργάζεται αποκλειστικά για τον χρυσό και όχι για τον Χριστό.
* Έγραφε κάπου ο Μέγ. Βασίλειος: «Γνωρίζω πολλούς νηστευτές, προσευχομένους, στενάζοντες, που δείχνουν αδάπανη ευλάβεια, ενώ δεν προτίθενται να δώσουν ελεημοσύνη ούτε έναν οβολό». Σκεπτόμενοι λοιπόν συνολικά διαπιστώνουμε, ότι η αρετή που εξασκούν δεν τους προσφέρει τίποτα στην ψυχή τους, αφού κυριαρχεί ο σκληρόκαρδος και ανελεήμων χαρακτήρας τους σε όλες τις ενέργειές τους. Ο Χριστός, σήμερα στο Ευαγγέλιό Του, καταδεικνύει εμφανέστατα, ότι η προσκόλληση στον υλικό πλούτο ενδέχεται να αποβεί μέγιστο εμπόδιο για όσους πιστεύουν και εργάζονται να εισέλθουν στην Ουράνιο Βασιλεία.
* Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο πως ακόμα και στην εποχή της οικονομικής κρίσεως η ανθρώπινη φιλοσοφία της κοσμικής σκέψης δεν παύει να αποθεώνει την ιδεολογία που εξαντλείται στα όρια της γεύσεως της ύλης. Άνθρωποι έτοιμοι να υποστούν κάθε κίνδυνο και ταλαιπωρία, θλίψη και βάσανο ακόμα και θάνατον (!) για να μην χάσουν πλούτο και υλικά αγαθά. Τί πάθη άραγε να κυριαρχούν πίσω απ’ αυτές τις επιλογές. Ο Άγ. Μάξιμος ο Ομολογητής το εντοπίζει άριστα: «Η κενοδοξία και η φιλαργυρία γεννούν η μία την άλλη. Γιατί εκείνοι που είναι κενόδοξοι, πλουτίζουν, και εκείνοι που πλουτίζουν, γίνονται κενόδοξοι».
Β) ΤΟ «ΔΕΛΕΑΡ» ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
* «Έξεις θησαυρό εν ουρανώ» (Λουκ. 18, 22). Προσφέρει αντίδοτο ο Χριστός στην ανθρώπινη απληστία, μήπως αρχίσει ο φιλάργυρος να ψάχνει τον πραγματικό θησαυρό, να αναζητεί τον αληθινό πλουτισμό της ψυχής του. Ένας θησαυρός «όπου κλέπτης ουκ εγγίζει ουδέ σης διαφθείρει» (Ματθ. 6, 19), όπως ο Ίδιος ομολογεί σε άλλο σημείο της διδασκαλίας Του.
* Ο Κύριος λοιπόν υποσχέθηκε στον άρχοντα να τον κάνει πιο πλούσιο, να του δώσει αγαθά μη φθειρόμενα και αιώνια, αλλά εκείνος επέλεξε να αναχωρήσει από την αγαπητική σχέση, καθώς η αγάπη του για τα χρήματα ήταν μεγαλύτερη από την αγάπη που είχε για τον Χριστό. «Όπου γαρ εστίν ο θησαυρός υμών, εκεί και η καρδία υμών έσται» (Ματθ. 6, 21). Γι’αυτό και η φιλαργυρία κατά τους Πατέρες είναι θανάσιμο αμάρτημα, μήτηρ πάσης κακίας και βεβαίως ειδωλολατρία, όπως σωστά επισημαίνει ο Απ. Παύλος (Κολ. 3, 5).
* Έτσι ο λαλίστατος νέος σίγησε μπροστά στην προτροπή του Κυρίου. Έσβησε ο ενθουσιασμός και το χαμόγελό του, αφού τα χρήματα και ο υλικός πλούτος διέλυσαν κάθε ζήλο για «αιώνια ζωή» του πνεύματός του. Γράφει ο Ι. Χρυσόστομος προς ένα πλούσιο πατρίκιο της εποχής του: «ουκ έλεγον σοι συνεχώς, ότι δραπέτης ο πλούτος εστί;» (ομιλία είς Ευτρόπιον Ευνούχον Πατρίκιον και Ύπατον). Πράγματι πόσους βλέπουμε καθημερινά να ζούν πολυτελώς και μετά από λίγο να μην έχουν τα απαραίτητα για να πορευτούν.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Δύο αδέλφια και κληρονόμοι ενός πατρικού κτήματος τσακώνονταν για την μοιρασιά και τα σύνορα που έπρεπε να τοποθετήσουν. Φώναξαν ένα σοφό γέρο να διαλευκάνει την υπόθεση. «Θα σκύψω και θα ακούσω την γη και θα σας πω», τους είπε. Έτσι και έκανε. Όταν σηκώθηκε τον πλησίασαν τα αδέλφια και τον ρώτησαν: «Τι σου είπε, σε ποιόν και τι ανήκει στον καθένα μας;». Αφού σκέφτηκε λίγο τους είπε με χαρακτηριστική ηρεμία: «Είπε, ότι εσείς ανήκετε στη γη και όχι αυτή σε σας»!!!
