ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κυκλάδων κ. Σάββα
ΑΝΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΟΡΟΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Πάντοτε είχα προ οφθαλμών μου ένα αίτημα που έχει ο ακροατής από τον ιεροκήρυκα... το αίτημα για απλό και κατανοητό λόγο και πάντοτε προσπαθούσα και προσπαθώ να είναι μέσα στα πλαίσια αυτά ότι κηρυγματικά σας παρουσιάζω. Είναι όμως φορές που όσο και να θέλω ο λόγος γίνεται πυκνός σε νοήματα, απαιτεί συγκέντρωση, προσοχή, προσευχή, γνώσεις πνευματικές καθώς άπτεται μεγάλων γεγονότων. «Δεύτε αναβώμεν εις το όρος Κυρίου και θεασώμεθα την δόξαν της Μεταμορφώσεως». Και ο ψαλμωδός βάζει υψηλά σήμερα τον πήχη...
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
* Έγινε η Μεταμόρφωση λίγο πριν το Πάθος του Χριστού για να στηριχθούν οι μαθητές στην πίστη και να μην κλονισθούν βλέποντας τα γεγονότα που θα ακολουθούσαν. Τα τροπάρια το δηλώνουν. «Προ του Τιμίου Σταυρού Σου και του Πάθους», «ίνα όταν σε ίδωσιν Σταυρούμενον». Λογικά λοιπόν πρέπει να εορταζόταν η εορτή αυτή μέσα στο Μάρτιο, πριν το Πάσχα, όμως λόγω του χαρμόσυνου χαρακτήρα μπήκε 40 μέρες πριν την Ύψωση, όχι τυχαία, μιά και εκείνη η ημέρα είναι σαν Μεγ. Παρασκευή.
* Η λέξη μεταμόρφωση δηλώνει την αλλαγή της μορφής. Αποκάλυψε ο Κύριος την δόξα της Θεότητος Του, την οποία με φιλανθρωπία ‘κάλυπτε’ από τους μαθητές. Ήταν αυτή που ‘αφανώς’ κρατούσε στο σώμα Του. Άλλαξαν όμως και οι μαθητές για να μπορέσουν να δούν την αλλαγή του Κυρίου. «Ενηλλάγησαν ουν και ούτω την εναλλαγήν είδον» (Άγ. Γρηγ. Παλαμάς).
* Ανέβηκε ο Ιησούς σε όρος υψηλό για να δείξει την Θεότητά Του. Θα μπορούσε να γίνει αυτό κάπου σε μία πεδιάδα απόμακρα, γιατί το όρος; Όλα τα υψηλά γεγονότα συνηθίζονταν σε όρος (ειδωλολατρεία – Π.Δ.), αλλά και το πλανώμενο πρόβατο χάθηκε στα βουνά. Αυτός το βρήκε και το ελευθέρωσε από το διάβολο και την αμαρτία.
* «Αμήν λέγω υμίν, εισί τινές των ώδε εστηκότων, οίτινες ου μη γεύσωνται θανάτου έως αν ίδωσι την Βασιλείαν του Θεού εληλυθυίαν εν δυνάμει» (Μαρκ. Θ΄). Η Βασιλεία του Θεού είναι η θέα της ακτίστου χάριτος και δόξης του Τριαδικού Θεού. Όσοι προσεγγίζουν με πίστη και πόθο την Θ. Ευχαριστία και τα Μυστήρια βιώνουν την θέα του Θεού.
* Μια στάση που μπορεί να γίνει αφορμή για γόνιμη έρευνα είναι το γεγονός ότι ο Χριστός πήρε μόνο 3 μαθητές μαζί Του. Και βεβαίως είναι λάθος να σκεφτούμε ότι ο Χριστός έχει διαθέσεις ανθρώπινες και εμπαθή αισθήματα! Ήταν οι πιό κατάλληλοι πνευματικά για να δούν το μέγιστο αυτό γεγονός. Η φανέρωση του Θεού μπορεί να γίνει για άλλους Παράδεισος και γι’ άλλους Κόλαση. Πέρα από τα παραπάνω οι μαθητές που επιλέχθηκαν είχαν κάποια στοιχεία υπεροχής σε σχέση με τους υπόλοιπους: Ο Πέτρος αγαπούσε (σφόδρα) τον Χριστό, ο Ιωάννης αγαπιόταν (σφόδρα) πολύ από τον Χριστό και ο Ιάκωβος (σφόδρα) ήταν βαρύς προς τους Ιουδαίους.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όποιος προσεγγίσει τον Χριστό χωρίς πίστη και μέσα από τις σημερινές επικρατούσες αντιλήψεις θα Τον δει «ως υιόν ανθρώπου». Θα δεχθεί αυτό που βλέπουν τα πήλινα μάτια του. Η αποκάλυψη της θεϊκής φύσεως θέλει δουλειά για να γίνει βίωμα στους ανθρώπους. Αυτό ο Χριστός το αφήνει στην ελευθερία μας, καθώς σέβεται το αγαθό που μας έχει δώσει. Θα μπορούσε να Το κάνει εκβιαστικά και εξουσιαστικά αλλά τότε δεν θα ήταν Θεός αγάπης και ελευθερίας. Οι Πατέρες μας μιλούν για προσωπική ανάβαση αφού προηγηθεί η προσωπική συντριβή: «λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς το φως Σου το αΐδιον». Κάθε μέρα η εκκλησία αναγινώσκει την ευχή της Α΄ ΩΡΑΣ: «Χριστέ, το Φως το αληθινόν»...
