Ἐξ αἰτίας τῆς συλλήψεως ἑνὸς ἐκ τῶν φερομένων ὡς «ἀρχιεπισκόπου» παλαιοημερολογιτῶν, ὀνόματι Ἰακώβου Γιαννακῆ, ἡ ἁγία καὶ ἱερὰ ἡμῶν Σύνοδος ἐπιθυμεῖ ὅπως ἐφιστήσῃ καὶ πάλιν τὴν προσοχὴν τῶν πιστῶν.
Εἰς τὸν χῶρον τοῦ πατρίου ἑορτολογίου, λόγῳ μὴ παρεμβάσεως τοῦ «Καίσαρος» καὶ ἀστυνομεύσεως ἐπ’ αὐτοῦ, τέτοια φαινόμενα ἐντελῶς ἀνεστίων, μέχρι καὶ ψευδῶς χειροτονημένων «κληρικῶν» ὑπῆρχαν ἀνέκαθεν, ὅπως ἄλλωστε ὑπῆρχαν καὶ εἰς ὅλην τὴν μακραίωνον ἱστορίαν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἀλλὰ ταῦτα συμβαίνουν πρὸς ἡμετέραν δοκιμήν. «Ἀνένδεκτόν ἐστι τοῦ μὴ ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα» (Λουκ. ιζ΄, 1), εἶπεν ὁ Κύριος, καὶ πάλιν· «πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται» (Ματθ. ιη΄, 7). Οὐδέποτε ἡ Ἐκκλησία προετίμησε τὸν ἀσφυκτικὸν κλοιὸν τοῦ Καίσαρος, προκειμένου νὰ ἀντιμετωπίσῃ τοιαῦτα φαινόμενα, εἰ μὴ εἰς συγκεκριμένας ὀλιγοστὰς περιπτώσεις ὅπου ἡ ἰδία τὸν ἐκάλει.
Ἐξ ἄλλου, ἡ Ἱερὰ ἡμῶν Σύνοδος εὑρίσκεται εἰς συχνὴν ἐπαφὴν μὲ τὰς πολιτειακὰς ἀρχάς, ἐνῶ ἅπαντες οἱ πιστοὶ γνωρίζουν τὰ μέλη αὐτῆς, τοὺς Ἀρχιερεῖς ἡμῶν, εἰς τοὺς ὁποίους καὶ πρέπει νὰ ἀπευθύνονται, ὅπως ἐνημερώνονται διὰ κάθε θέμα ποὺ προκύπτει καὶ κάθε ἀπορίαν ποὺ τυχὸν δημιουργεῖται.
Ἐπὶ τῇ παρούσῃ εὐκαιρίᾳ ἐφιστῶμεν τὴν προσοχὴν τῶν πιστῶν καὶ ἐπὶ ἕτερον τινὰ ψευδῶς φερόμενον «ἀρχιεπίσκοπον», ὁ ὁποῖος προσφάτως ἔκαμε δηλώσεις ὑπὲρ τῶν γάμων τῶν ὁμοφυλοφίλων! Εὐελπιστοῦμεν ὅτι οἱ ἡμέτεροι πιστοὶ κατέχουν τὸ βασικὸν Ὀρθόδοξον κριτήριον διακρίσεως τοιούτων ψευδαποστόλων καὶ ψευδοπροφητῶν, περὶ τῶν ὁποίων εἶπε πάλιν ὁ Κύριος: «ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι» (Ματθ. κδ΄, 5·Μαρκ. ιγ΄, 6).
Δυστυχῶςὅμως, παρόμοια φαινόμενα γίνονται ἀφορμὴ ἐκμεταλλεύσεως ὑφ’ ὁρισμένων ἀδελφῶν ἐν τῷ πατρίῳ ἑορτολογίῳ, προκειμένου νὰ αἰτοῦνται ἐπ’ αὐτοὺς καὶ μόνον τὴν προστασίαν τῆς πολιτείας, στρεφόμενοι ἐναντίον παντὸς ἑτέρου μὴ ὑποτασσομένου αὐτοῖς. Καὶ πάλιν στηλιτεύομεν τὴν τοιαύτην μισάδελφον στάσιν! Τὰ φαινόμενα αὐτὰ εὐκόλως ἀντιμετωπίζονται μὲ τὴν ἁπλὴν ἐνημέρωσιν τόσον τῶν πιστῶν, ὅσον καὶ τῆς πολιτείας· οὐδεμία δὲ χρεία γενικωτέρου πολέμου ἐναντίον ὅσων δὲν ὑπόκεινται εἰς τὴν ἡμετέραν δικαιοδοσίαν.
Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἀπέτρεψε τοὺς μαθητὰς ἀπὸ τὴν ἀδιάκριτον καὶ μαζικὴν ἐκκοπὴν τοῦ πλήθους τῶν ζιζανίων, ἵνα μὴ ἀπολεσθῇ μετὰ τῶν ζιζανίων καὶ ὁ ὑγιὴς καὶ ὠφέλιμος σίτος: «Ἄφετε συναυξάνεσθαι ἀμφότερα, μέχρι τοῦ θερισμοῦ» (Ματθ. ιγ΄, 30).
Δὲν σημαίνει, βεβαίως, τοῦτο ὅτι δὲν ἀντιμετωπίζομεν δεόντως ὁποιοδήποτε ἐπὶ μέρους φαινόμενον ἐμφανίζεται καὶ παρανομεῖ εἰς τὸν εὐρύτερον ἐκκλησιαστικὸν χῶρον, ἀλλὰδὲν θὰ ἀπαιτήσωμεν καὶ τὸν διὰ τοῦ Καίσαρος «ἀποκεφαλισμὸν» ὅλων ἀνεξαιρέτως ὅσων δὲν ἀνήκουν εἰς τὴν ἡμετέραν δικαιοδοσίαν. Ἕτερον ἑκάτερον.
Ἐπὶ τούτοις, ἐπικαλούμεθα τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐπὶ πάντας τοὺς εὐσεβεῖς, τοὺς προσδοκοῦντας τὴν θείαν συναντίληψιν ἐπὶ ταῖς χαλεπαῖς ταύταις ἡμέραις.
Ἐκ τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
