Κυριακοδρόμιον ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κυκλάδων κ. Σάββα
(Εβρ., ια΄ 24-26, 32-40).
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ.
«Πάντες μαρτυρηθέντες διά της πίστεως».
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Μέσα από την εόρτια ατμόσφαιρα της Κυριακής της Ορθοδοξίας αναδεικνύεται το ορθόδοξο φρόνημα. Η πίστη μας, όπως «οι Προφήτες είδαν, οι Απόστολοι εδίδαξαν, όπως η χάρη έλαμψε και η αλήθεια αποδείχθηκε, όπως το ψεύδος εξωστρακίσθηκε, όπως ο Χριστός νίκησε. Το ίδιο φρονούμε, το ίδιο λαλούμε, το ίδιο κηρύσσουμε, Χριστό τον αληθινό Θεό μας. Αυτή η πίστη των Ορθοδόξων, αυτή η πίστη των Πατέρων, αυτή η πίστη την Οικουμένη εστήριξεν». Και τα λόγια αυτά εκ του συνοδικού της Ζ΄ Οικ. Συνόδου (843 μ.Χ.) εκφράζουν μία συνέχεια και μία αλήθεια στην πίστη εκείνη η οποία φτάνει μέχρι το σήμερα. Πίστη δεν είναι ένα σύστημα δογματικών αληθειών αλλά η ίδια μας η ζωή ενωμένη με την ζωοποιό χάρη του Τριαδικού Θεού. Είναι βίωμα...
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Ένας σύγχρονος Θεολόγος σε μία μελέτη του αναφέρει, ότι για να είναι κάποιος πιστός Χριστιανός πρέπει να παραδέχεται και να ζει τρεις μεγάλες αλήθειες: την ΕΚΚΛΗΣΙΑ, την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, την ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Α) ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
* Πρέπει να ανήκει στην εκκλησία και να γνωρίζει τα αληθινά της γνωρίσματα. Ο Λόγος του Θεού, το δεύτερο πρόσωπο της Παναγίας Τριάδος θέλοντας να σώσει τον άνθρωπο σαρκώθηκε και έγινε όμοιος με εμάς. Φανέρωσε τα μυστήρια της οικονομίας του Θεού και η χάρη Του μεταδόθηκε από τους μαθητάς και αποστόλους στους ανθρώπους. Από τους επισκόπους και ιερείς σ’όλον τον κόσμο μέσα στην ιστορική πορεία της εκκλησίας.
*Μια εκκλησία για να είναι γνήσια οφείλει να έχει αυτή την αποστολική διαδοχή, να συνδέονται οι ποιμένες με αυτή και να διαφαίνεται η παρουσία του Χριστού ως Κεφαλή της Εκκλησίας. Άρα ο κακός παπάς – επίσκοπος – επίτροπος – εκκλησίασμα δεν στοιχειοθετεί λογικό επιχείρημα ώστε να απαξιώνεις την σπουδαιότητα της εκκλησίας.
Β) ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.
* Το δεύτερο γνώρισμα είναι η ορθοδοξία. Σωστή ορθόδοξη διδασκαλία. Δεν αρκεί μια εκκλησία να έχει αποστολική διαδοχή. Πρέπει και αυτά τα οποία παρέχει και τροφοδοτεί το ποίμνιό της να είναι ορθά, σύμφωνα πάντα με τα δόγματα και την διδασκαλία των Πατέρων. Αυτό ισχύει για όλα τα δόγματα της πίστεως, τα οποία και περικλείουν την ‘άνωθεν’ πνευματική ‘συνταγή’ σωτηρίας για τον άνθρωπο.
* Αρκετές ‘ομολογίες’ χριστιανικές επικαλούνται ορθότητα δογμάτων. Παντού υπάρχει σύγχυση. Ελάχιστοι χριστιανοί έχουν αποσαφηνίσει μέσα τους και αποκρυσταλλώσει τα ορθόδοξα δόγματα. Ελάχιστοι κληρικοί μελετούν ή τουλάχιστον προσπαθούν να έχουν γνώση με το αντικείμενο το οποίο κηρύττουν, εκπροσωπούν και τους έχει ανατεθεί από τον Θεό.
Γ) ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
* Σε μία επιστολή του ο Ιάκωβος ο Αδελφόθεος γράφει (2, 19) πως και τα δαιμόνια πιστεύουν και φρίττουν αλλά μένουν μέχρι εκεί γιατί είναι μία πίστη που δεν ωφελεί (ανενέργητη). Πιστεύουν αλλά δεν βιώνουν και εδώ καλείται ο πιστός να διαφοροποιηθεί. Ένας ορθόδοξος αποδεικνύει την πίστη του με την συμμετοχή του στα Άγια Μυστήρια.
* Όλη η ορθόδοξη διδασκαλία και οικονομία εκφράζεται μέσα από την Θεία Λειτουργία. Εδώ απαγγέλουμε το σύμβολο της πίστεως, εδώ παρουσιάζεται η Τριαδικότητα του Θεού, εδώ βλέπουμε την αγάπη και τις ενέργειες του Θεού, και μέσα από αυτή την ένωση φανερώνεται ο σύνδεσμος των χριστιανών, η αγία ενότητα όσο κοινωνούν σώμα και Αίμα Χριστού.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Είμαστε λοιπόν σύμφωνα με τα παραπάνω Ορθόδοξοι;
Ναι ξέρω Βαφτιστήκαμε, γεννηθήκαμε από ορθόδοξους γονείς σε ορθόδοξη χώρα και τα σχετικά... Στην πραγματικότητα πληρούμε τις προϋποθέσεις που θέσαμε εξ’αρχής στον λόγο μας;
Ο Άγιος Κυπριανός λέει πως για να έχει κάποιος τον Θεό Πατέρα, πρέπει να έχει την εκκλησία Μητέρα του! Να γνωρίζει την διδασκαλία της και να αποδέχεται το ΣΥΝΟΛΟ των δογματικών αληθειών! Όποιος αρνείται μία εντολή «γέγονεν πάντων ένοχος» (Ιακ. 2, 10). Τέλος να μετέχει με πνευματική ζέση στην κοινωνία των μυστηρίων, στην Θεία Ευχαριστία. Διαφορετικά η πίστη μας δεν βεβαιώνεται εμπειρικά!
Πριν λοιπόν κορδωθείς σε επόμενη συζήτηση διαφημίζοντας το ορθόδοξο φρόνημα σου, σκέψου πρακτικά αυτές τις τρείς προϋποθέσεις για να μην αποδειχθείς στο τέλος συγγενής στενός με τους Γραμματείς και Φαρισαίους!
(Κυριακή της Ορθοδοξίας).
ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Στην έναρξή της η Αγ. Τεσσαρακοστή μας μιλά για την δύναμη που θα μας δώσει ενέργεια να αγωνιστούμε. Μας μιλά για την αξία της ανοθεύτου και θεοπαραδότου Πίστεως. Της Ορθοδόξου Πίστεως που σαν κύριο συστατικό των Ορθοδόξων δογμάτων επιχειρείται και στο παρόν και στο παρελθόν αλλά και στο μέλλον να συμβεί... μία αλλοίωση και παραχάραξη. Κυριακή της Ορθοδοξίας! Και την ημέρα αυτή εορτάζουμε κάθε θρίαμβο (όχι μόνο της προσκυνήσεως των Αγ. Εικόνων) της αλήθειας επί του ψεύδους, του φωτός επί του σκότους, του Ιησού έναντι του Σατανά, των Ορθοδόξων έναντι των αιρετικών.
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Σύνδεση: Το σκάφος της εκκλησίας στην πορεία του συνάντησε και συναντά τρικυμίες και κινδυνεύει να καταποντιστεί. Όμως επειδή σ’ αυτό το τιμόνι του πλοίου οδηγός είναι ο Χριστός, ο ιδρυτής της, όποια και αν υπάρχει δυσκολία την ξεπερνά και το πλοίο με ασφάλεια συνεχίζει το ταξίδι του. Ας ακούσουμε αυτή την διαπίστωση με τα αυτούσια λόγια του Ι. Χρυσοστόμου: «Εκκλησίας ουδέν ίσον. Τοιούτον έχει μέγεθος. Πολεμουμένη νικά, επιβουλευομένη περιγίνεται (ανασταίνεται), υβριζομένη λαμπροτέρα καθίσταται. Δέχεται τραύματα και ου καταπίπτει υπό των ελκών. Κλυδωνίζεται, αλλ’ ου καταποντίζεται. Χειμάζεται, αλλά ναυάγιον ούχ υπομένει. Παλαίει, αλλ’ ούχ ηττάται. Πυκτεύει, αλλ’ ου νικάται.»
Η εορτή λοιπόν αυτή καθιερώθηκε:
Α) ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ.
* Το θαύμα της Ορθοδοξίας (της ορθής λατρείας) δεν έγινε μόνο του. Άνθρωποι κληρικοί και λαϊκοί έδωσαν το αίμα τους κυριολεκτικά για να περισώσουν την αλήθεια, για να αποβάλουν κάθε τι σαπρό στο χώρο της Ορθοδόξου Πίστεως.
*Υψηλές πνευματικές προσωπικότητες, άνθρωποι που τίμησαν την ιεροσύνη και αρχιεροσύνη, το σχήμα το μοναχικό και το ταπεινό ράσο έγραψαν, κήρυξαν, δίδαξαν τις αλήθειες του Χριστού στα μέρη όπου έζησαν και δραστηριοποιήθηκαν. Τα συγγράμματά τους ανεκτίμητα έως και σήμερα.
* Ανάλυση στα σημεία:
α) Θεοφάνης και Θεόδωρος οι γραπτοί
β) εγκλεισμός Πατριάρχη με ένα νεκρό σε μνήμα
γ) Ιωάννης Δαμασκηνός – Τριχερούσα.
Β) ΕΠΑΝΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΚΟΣΜΟ.
* Γιά να εκτιμήσουμε την αξία της Ορθοδοξίας θα πρέπει να γνωρίσουμε το αντίθετο που είναι η αίρεσις: αίρεσις λοιπόν είναι η αλλοίωση της αλήθειας, του πνεύματος και της παραδόσεως της Ορθοδοξίας. Ιδιαιτέρως σήμερα η αλήθεια της Ορθοδοξίας βάλλεται, βλασφημείται, περιγελάται, από το πρώτο τυχόντα ‘επιστήμονα’ και ‘κουλτουριάρη’.
* Παρ’ όλα αυτά, παρ’ όλο που ‘οι ηγέτες’ και οι πολιτικοί και οι εκκλησιαστικοί αντί ‘πινακίου φακής’ παραδίδουν τα δόγματά μας στον Οικουμενισμό και στην Παγκοσμιοποίηση ο πιστός λαός είναι αυτός που διατηρεί ακόμα το αισθητήριο του καλού και του κακού. Του αληθινού και του κάλπικου και δεν πρέπει να παύει να ενημερώνεται και να μελετά!
* Η διδασκαλία της εκκλησίας παραμένει κυρίαρχη μέσα στους αιώνες. Γιατί και αν όλα φθείρονται και παρέρχονται και αν η λησμοσύνη καλύπτει τα πάντα με πέπλο και αν ο χρόνος τα φθείρει η Παράδοση της Εκκλησίας και η συνταγή σωτηρίας (πρβλ. Ρωμανίδη) διατηρείται όχι ανθρώπινα αλλά αγγελικά. Έχει ρίζα τον Ουρανό και άφιξη την καρδιά του ανθρώπου. Έχει ιδρυτή το αίμα του Σωτήρος Χριστού.
* Έτσι κάθε Α΄ Κυριακή της Νηστείας με ψαλμούς και ύμνους τιμούμε το μεγάλο δώρο της Αλήθειας, του Φωτός, της Ορθής Δόξας, της Ορθοδοξίας και στο Συνοδικό Τόμο (απόφαση Πατέρων) εκφωνούμε τα «ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ» και το «ΑΝΑΘΕΜΑ». Τι σημαίνουν αυτά και γιατί το κάνουμε! Ας προτάξουμε ένα γλωσσάριο:
- ανάθεμα: καταδικάζω την πλάνη και αναθέτω την κρίση ενός ανθρώπου στο Θεό
- αφορίζω: απ’-ορίζω = βγάζω εκτός εκκλησίας τον καινοτομούντα.
- αιωνία η μνήμη: μακαρίζω και ευχαριστώ ευγνωμόνως τους υπερμάχους της αληθείας και όλα αυτά γιατί συντάσσομαι με τον σύλλογο των Πατέρων και Ομολογητών.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Αγαπούμε τους γονείς μας γιατί σ’ αυτούς οφείλουμε την ύπαρξή μας. Τους πνευματικούς μας Πατέρες γιατί μας αναγέννησαν. Αγαπούμε την Ορθοδοξία γιατί μας χάρισε το ΑΛΗΘΙΝΟ ΦΩΣ, να πιστεύουμε στο ΑΙΩΝΙΟ, το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ. Μας χάρισε στόχους και πορεία πάνω στην γη. Αξίες και ιδανικά αντάξια του δημιουργήματος που λέγεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Ας την διαφυλλάξουμε ως ‘κόρη οφθαλμού’. Η αγάπη είναι πρώτη και βασική ιδιότητα του ΘΕΟΥ
