ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
Ἀθῆναι, 3/16 Ὀκτωβρίου 2014
Ἀναγνώσαντες εἰς τὸ διαδίκτυον ἄρθρον ὑπὸ τὸν ὡς ἄνω τίτλον καὶ μὲ ὑπότιτλον: «Ταπεινὴ ἔκκλησις γιὰ Σταυρική - θυσιαστικὴ ἀγάπη», κατ’ ἀρχὰς ἐπιθυμοῦμε ὅπως ἐπισημάνωμεν ὅτι δὲν εἶναι καὶ τόσον «ταπεινή», ἐφ’ ὅσον δὲν ἀναγνωρίζει αὐτὴν ταύτην τὴν ὑπόστασιν ἡμῶν(!) καὶ διὰ τὸν λόγον αὐτόν, προφανῶς, δὲν ἀπευθύνεται εὐθέως πρὸς ἡμᾶς, ἀλλὰ πλαγίως.
Κατὰ δεύτερον λόγον, δέον ὅπως ἐνημερώσωμεν τὸν ἀρθρογράφον (καθότι ὄντας μέχρι πρόσφατα «Ἐνιστάμενος», φυσικὸν εἶναι νὰ μὴ γνωρίζῃ καλῶς τὰ ἡμέτερα), ὅτι ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἱερὰ Σύνοδος εἶναι ἐξ ὁρισμοῦ πρωτοπόρος εἰς εὐαρίθμους «ταπεινὰς ἐκκλήσεις Σταυρικῆς - θυσιαστικῆς ἀγάπης» πρὸς τὴν Σύνοδον εἰς ἣν προσφάτως ἡ λογιότης του καὶ ἡ περὶ αὐτὸν ἐκκλησιαστικὴ κοινότης ὑπήχθη. Ἔχομεν ἀποστείλει, κατὰ καιρούς, 5 ἐπιστολὰς ταπεινῶν ἐκκλήσεων· ἡ δὲ ἀπάντησις τὴν ὁποίαν ἐλάβαμεν ἦτο, εἴτε ἡ παντελὴς σιωπή, εἴτε «ὁ κάλαθος τῶν ἀχρήστων», κατὰ τὴν ἀπολύτως ἰδικήν των -δημοσιευμένην- ἔκφρασιν!
(Ἀληθῶς, γνωρίζουν ποῦ ὑπήχθησαν;)
Ἄλλωστε δὲν θὰ πρέπει νὰ παραβλέπουν τὸ γεγονὸς ὅτι, ἡ ὀντότης καὶ ἡ υπόστασις αὐτῶν ὀφείλεται καὶ εἶναι ἀποτέλεσμα, ἐν πρώτοις, τῆς πηγῆς ὅλων τῶν μετέπειτα κακοδαιμονιῶν ποὺ βασανίζουν τοὺς Γ.Ο.Χ., ἤτοι τοῦ πραξικοπήματος-σχίσματος τοῦ ἔτους 1979 (εἰς τὸ ὁποῖον πρωτοπόρησεν καὶ ὁ πατὴρ τοῦ συγγραφέως τοῦ ἐν λόγῳ ἄρθρου), ἐν δευτέροις δέ, τῆς «Καλλιοπιακῆς φατρίας» τοῦ ἔτους 1995 περὶ τὸν πρώην Ἀρχιεπίσκοπον κ. Χρυσόστομον Κιούσην, τῆς ὁποίας κατάληξις εἶναι τὸ σημερινόν σχῆμα των.
Πρὸς τὸν ἐπιζώντα, λοιπόν, τῶν ἀτυχῶν ἐκείνων περιπετειῶν, νῦν Ἀρχιεπίσκοπον αὐτοῦ κ. Καλλίνικον καὶ τὴν περὶ αὐτὸν Σύνοδον, δέον ὅπως προσπέσῃ ὁ συγγραφεὺς ἔνδακρυς καὶ κάμῃ, ἐν πρώτοις, «ταπεινὴν ἔκκλησιν», ὅπως ἄρουν τὸ μῖσος καὶ τὴν ἐμπάθειαν ποὺ ὑποκρύπτουν, ἀναθεωρώντας τὴν ἀντικανονικὴν βιομηχανίαν ἀλόγων ἐπιτιμιῶν, τὴν ὁποίαν ἔστησαν παρανόμως ἐναντίον παντὸς ἀντιφερομένου!
Ἀναθεωρώντας τὰ θεομισῆ «Δόξα σοι ὁ Θεός» ποὺ ἐξεφώνησαν κατὰ τὰς ἀρχὰς τοῦ χωρισμοῦ τοῦ 1995!
Ἀναθεωρώντας τὰς βλασφήμους ἀναχειροτονίας, τὰς ὁποίας ἐνήργησαν!
Ἀναθεωρώντας τὸ παράδοξον· νὰ δέχονται ἅπαντας τοὺς μὴ ἀνήκοντας εἰς αὐτὴν εἰς διάλογον (ὄχι βεβαίως «ἀπροϋποθέτως» καὶ χωρὶς κἂν νὰ ἐξετάσουν ἐπὶ πόσας δεκαετίας καὶ διὰ ποίας αἰτίας ἦσαν χωρισμένοι), παρὰ μόνον ἡμᾶς νὰ μὴν ἀποδέχονται, ἀλλ’ ἀντιθέτως νὰ καταδικάζουν «εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον» (καὶ πάλιν κατὰ τὰ δημοσιεύματά των), καὶ μάλιστα «ἀπροϋποθέτως»!
Ὡς φαίνεται, ἀληθῶς δὲν γνωρίζουν ποῦ ὑπήχθησαν!
Ἐν τούτοις καὶ παρ’ ὅλα ταῦτα, ἐπειδὴ ἐπακριβῶς γνωρίζομεν πῶς ἐντέλεται ὁ Θεὸς τὴν ἀγάπην καὶ τὴν ἑνότητα, ἰδοῦ -ἂν καὶ περιττεύει καὶ νὰ τὸ εἴπωμεν, ἐφόσον ἅπαντες τὸ γνωρίζουν- ἡμεῖς προσφερόμεθα καὶ νῦν καὶ ἀείποτε εἰς ἕναν ἀνοικτὸν διάλογον μετ’ αὐτῶν, ἐπὶ ἴσοις -ἀσφαλῶς- ὅροις καὶ ἴσαις τιμαῖς, ἐν ἀγάπῃ καὶ σεβασμῷ ἀλλήλοις.
Ὅσον δὲ ἀφορᾷ τὰς εἰρωνείας τοῦ συγγραφέως περὶ ἀκτινογραφούντων καὶ ἀκτινογράφων, καὶ μόνον αὕται ἀποδεικνύουν τὴν ἀληθῶς μὴ «ταπεινὴν» ἔκκλησιν αὐτοῦ. Ἀναμένομεν, ἕτοιμοι ἐν παντὶ καιρῷ, οἱανδήποτε «ἀνατομίαν» θέλουσιν συντάξει, μὴ ἔχοντες οὐδὲνα φόβον ἢ δισταγμόν. Ταπεινὴ ἔκκλησις, πάντως, ἡμῶν εἶναι, ἵνα ἐπιχειρήσωμεν ἀπὸ κοινοῦ τὴν ἀνατομίαν τῶν γεγονότων ποὺ ὡδήγησαν εἰς τὸ «ἀναίτιον σχίσμα» καὶ τὰ λοιπὰ θλιβερὰ γεγονότα τοῦ ἐπάρατου χωρισμοῦ τοῦ ἔτους 1995, ἀλλά καὶ ὄχι μόνον αὐτά. Ἂς ἐξετάσωμεν καὶ τὰ παλαιότερα μὲ εἰλικρίνεια καὶ ἐντιμότητα καὶ ἀγάπην διὰ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ὄχι διὰ τοὺς ἑαυτούς μας καὶ τὰ σκηνώματα ἡμῶν!
Εὐχόμενοι ὅπως ὁ κοινὸς ἡμῶν Δεσπότης καὶ Κύριος πνεύσῃ ἀγαθὰ εἰς τὰς καρδίας πάντων ἡμῶν, ἀναμένομεν τὴν ἐπίσημον ἀνταπόκρισιν αὐτῶν (καὶ ὄχι πλάγια διαδικτυακά ἄρθρα!) διὰ μίαν κατὰ Θεὸν προσέγγισιν καὶ θεραπείαν τῶν, οὕτως ἢ ἄλλως, ἐπισωρευθέντων «μεγάλων τραυμάτων» τῆς γνησίας Ἐκκλησίας.
Μετὰ τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης
Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος
