ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κυκλάδων κ. Σάββα (Λουκ. η΄, 26-39)
Η ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Το σημερινό άγιο ευαγγέλιο μας δίνει την δυνατότητα, μέσα από την διδασκαλία του Χριστού και της εκκλησίας, να αναφερθούμε στον σκοτεινό κόσμο των δαιμόνων. Το φως και η φωτεινή πλευρά στα λεγόμενα του Κυρίου αλλά και των Αγ. Πατέρων απομακρύνουν το ψηλαφητό σκοτάδι άγνοιας από κάθε πτυχή της γήινης, επουράνιας και καταχθόνιας ζωής. Όλα ξεδιαλύνονται και φανερώνονται με την πραγματική τους διάσταση, καθώς τα επισκιάζει η δύναμη και η αλήθεια της χριστιανικής μας πίστεως. Ας δούμε μερικά για τον Διάβολο, τον πρώτο εχθρό του Θεού και των ανθρώπων κάθε εποχής...
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Α) ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΣΦΑΙΡΑ ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ
* Η δύναμη των δαιμόνων είναι αναμφίβολα μεγαλύτερη από εκείνη των ανθρώπων. Μην ξεχνάμε πως πλάστηκαν εξαρχής από τον Θεό για να είναι άγγελοι. Ο Θεός τους αφαίρεσε το αξίωμα, αλλά δεν έχασαν τα φυσικά τους ιδιώματα. Η παράβασή τους τα «διέστρεψε» και τα «αμαύρωσε». Οι δαίμονες τα όπλα αυτά τα έθεσαν στην υπηρεσία τους, στο κακό.
* Η υπεράνθρωπη δύναμή τους φαίνεται σε πολλές περιπτώσεις μέσα στην Αγ. Γραφή. Θυμηθείτε χαρακτηριστικά τον Ιώβ… με τι μανία έπεσαν πάνω του και γκρέμισαν πάραυτα το σπίτι του, θανάτωσαν τα παιδιά του και αφάνισαν τον πλούτο του. Ανάλογα αυτό φαίνεται και από την επιρροή τους πάνω στους δαιμονισμένους, οι οποίοι μετατρέπονται, προς στιγμή, από αδύναμα ανθρώπινα όντα σε «ογκόλιθους» με τρομερή δύναμη και υπερφυσική ενέργεια: π.χ. σπάζοντας αλυσίδες, να γυμνητεύουν στο κρύο, να πέφτουν σε φωτιές κ.ά. Επίσης φαίνεται και από τα έργα των μαγισσών εναντίον των ανθρώπων.
* Αν και τους αρέσει να ονομάζονται «κοσμοκράτορες», η δύναμή τους είναι ελεγχόμενη από τον Θεό. Τους βάζει όριο και πεδίο δράσης. Ο άνθρωπος συνήθως παραδίδεται από τον Θεό στο διάβολο για να δοκιμαστεί. Είναι αδύνατον να πειράζει χριστιανό ο διάβολος αν δεν παραχωρήσει την εξουσία ο Θεός. Λίγο πριν το πάθος Του ο Χριστός προειδοποίησε τον Πέτρο: «Σίμων, Σίμων, ιδού ο σατανάς εξητήσατο υμάς του σινιάσαι ως τον σίτον, εγώ δε εδεήθην περί σου ίνα μη εκλίπη η πίστις σου» (Λουκ. 22, 31-32). Δηλαδή επέβαλε περιορισμούς στον Σατανά ο Θεός για να ευοδωθεί το Αποστολικό έργο Του.
* Το ίδιο γίνεται και στην περίπτωση του Ιωβ. Του έδωσε ο Θεός εξουσία να τον πειράζει αλλά μέχρι ενός σημείου. Γι’αυτό θα πεί χαρακτηριστικά: «Ιδού παραδίδωμί σοι αυτόν μόνον την ψυχή αυτού διαφύλαξον» (2:6). Ούτε καν στα ζώα, όπως είδαμε σήμερα μπορεί να εισέλθει πληροφορεί ο ευαγ. Ματθαίος, χωρίς να έχει τη άδεια του Θεού : «Επίτρεψον ημίν απελθείν εις την αγέλη των χοίρων» (Ματθ. 8, 31). Η δύναμή τους λοιπόν είναι προτρεπτική στο κακό και όχι αναγκαστική.
Β) ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ
* Ένα είναι το έργο του διαβόλου μετά την πτώση του· να εναντιώνεται συνεχώς στο θέλημα του Θεού. Και πως το πετυχαίνει αυτό; Κυρίως με το να μισεί, να εχθρεύεται και να επηρεάζει αρνητικά όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι πλασμένοι «κατ’ εικόνα Θεού». Αποστάτης ο ίδιος προσπαθεί αενάως να παρασέρνει τον άνθρωπο μακριά από τον Θεό.
* Ο Θεός με την ενανθρώπησή του έδωσε στους ανθρώπους δυνατότητα επιστροφής στο «αρχαίο κάλλος». Ο διάβολος μισεί και προσπαθεί αυτό να το ματαιώσει. Να διαλύσει το απολυτρωτικό έργο του Θεού. Και σπέρνει ζιζάνια εναντίον της πίστεώς μας, της διδασκαλίας της εκκλησίας και του ευαγγελίου. Το κακό είναι η καθημερινή τροφή του διαβόλου. Κάθε κακό έργο είναι δικό του. Πόλεμοι, ακαταστασίες, φόνοι, φθόνοι, μοιχίες, απάτες. Ασφαλώς δεν διακρίνεται σαν παμπόνηρος, αλλά δίνει την προτροπή στην ύπαρξή μας και εμείς με την δική μας θέληση γινόμαστε συνεργάτες του…
* Μία από τις σημαντικότερες ενέργειές τους είναι να καταστρέψουν το έργο της εκκλησίας. Γνωρίζουν ότι η διδασκαλία της καταργεί το δικό τους έργο. Τα Μυστήριά της τους αφανίζουν και τους αποδιώκουν. Γι’ αυτό και κάθε τι πνευματικό έχει αφάνταστη δυσκολία, εμπόδια και ατέλειωτα προβλήματα. Η σοφία Σειράχ προειδοποιεί: «Τέκνον, ει προσέρχη δουλεύειν τω Κυρίω Θεώ, ετοίμασον την ψυχή σου εις πειρασμόν» (2:1). Και σε άλλο σημείο ο Απ. Παύλος λέγει γεμάτος πνευματικό νόημα: «Ηθελήσαμεν ελθείν προς υμάς, εγώ μεν Παύλος και άπαξ και δις και ενέκοψεν ημάς ο σατανάς» (Ά Θεσ. 2:18).
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Παρόλα αυτά το όνομα του τρισκατάρατου το έχουμε καραμέλα και το χρησιμοποιούμε ακατάπαυστα. Αν λέγαμε το όνομα του Θεού τις μισές φορές απ’ότι λέμε με οργή το όνομα του διαβόλου θα είχαμε αποκτήσει την νοερά προσευχή… Αλλοίμονό μας! Δυστυχώς τον φωνάζουμε και φροντίζει… να είναι παρών! Ο Κύριος να γιγαντώνει το πνευματικό μας φρόνημα στη καθημερινή αυτή πάλη.
