ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κυκλάδων κ. Σάββα (Ματθ. δ΄, 12-17).
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ
«Από τότε ήρξατο ο Ιησούς κηρύσσειν και λέγειν· μετανοείτε»
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Σήμερα, ο ιερός ευαγγελιστής ιστορεί την έναρξη της δημοσίας δράσεως του Κυρίου. Αυτή συμπίπτει (όχι τυχαία) με την Παράδοση του Ιωάννη και το τέλος του. Επίσης έχουμε και αλλαγή κατοικίας του Ιησού. Φεύγει από την Ναζαρέτ, στην οποία είχε αναθραφεί, και πηγαίνει στην Καπερναούμ, την παραθαλασσία πόλη, αρχίζοντας από εκεί την δραστηριότητά Του. Για μας το σημαντικότερο βεβαίως είναι η λάμψη του Θείου Φωτός στα σκοτάδια της αμαρτίας. Το κήρυγμα της μετανοίας, το οποίο ακούγεται πάνω στην γη, φανερώνει την αγάπη του Θεού και συγχρόνως καταργεί την εξουσία του διαβόλου. Όμως καλόν θα ήταν όλα αυτά τα σημαντικά γεγονότα να τα δούμε με κάποια διεισδυτικότερη ματιά...
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Α) Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
* Ο Ιωάννης, ως μάρτυρας της αληθείας, αποκεφαλίζεται. Ο Ηρώδης Αντίπας (ο γιός του σφαγέα των νηπίων) αποφασίζει να τον αφανίσει από την ζωή μη μπορώντας να υπομείνει την στεντόρεια φωνή του, η οποία ομολογεί την αλήθεια και ελέγχει την ζωή του.
*Γενικεύοντας αυτή την πράξη θα μπορούσαμε να πούμε, ότι ανάλογα και κατά περίσταση προσπαθεί η κοσμική εξουσία να φιμώσει την φωνή της αλήθειας, της δικαιοσύνης, να ακυρώσει την δυναμική του φωτός και να προωθήσει το σκοτάδι, το οποίο καμουφλάρει και ευνοεί την παρανομία.
*Ο Χριστός βρίσκεται στην αναμονή. Περιμένει ο Πρόδρομος να ολοκληρώσει το σπουδαίο έργο Του και αφού γίνει αυτό, αναλαμβάνει το Φως να συνεχίσει το έργο του Λύχνου. «Μετανοείτε ο Πρόδρομος», «Μετανοείτε ο Ιησούς» για να φανεί καθαρά πλέον, ότι ο Χριστός είναι συνέχεια των Προφητών και των Γραφών και μάλιστα ήρθε, κατά τον λόγον Του, όχι να καταργήσει αλλά να συμπληρώσει.
*Μας διδάσκει ο Κύριος στην καθημερινότητά μας, σε ανάλογες περιπτώσεις, να μην πετάμε αλόγιστα το παρελθόν και την εμπειρία όσων έχουν εργαστεί και αποχωρούν. Να συλλέγουμε από την δράση τους τα ωφέλιμα, την πείρα τους και να κάνουμε μία αρχή βασισμένη σε ότι σωστά μπορούμε να κρατήσουμε και να αξιοποιήσουμε. Έτσι προλαβαίνουμε τις συνέπειες της αλαζονείας η οποία καραδοκεί να πετάξει το καράβι της υπάρξεώς μας σε ξέρες και κοφτερά βράχια, σωστό και αξιοθρήνητο ναυάγιο.
Β) ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ – ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ
* Αφήνει ο Κύριος την Ναζαρέτ, τους ομοεθνείς Του. Έπρεπε το κήρυγμά του να αποκτήσει παγκοσμιότητα. Δεν ήρθε μόνο για τον Ισραήλ, αλλά η Καπερναούμ, η «Γαλιλαία των εθνών», οι εθνικοί και οι έλληνες, οι διάφορες δηλαδή εθνότητες έμπαιναν στο στόχαστρο του Ουρανού. Το κήρυγμα της μετανοίας του Ιησού θα ήταν πανανθρώπινο.
* Ο Κύριος ξεκίνησε με την φράση «Μετανοείτε ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών» (Ματθ. 4, 17) αλλά και μετά την Ανάσταση στα τελευταία λόγια προς τους μαθητές δίνει την συμβουλή – προτροπή να «κηρύσσουν μετάνοια εις πάντα τα έθνη» (Ματθ. 28, 19), ώστε η εκκλησία πάντοτε να βρίσκεται και να οδηγεί το πλήρωμά της στην σωτήριο αυτή αρετή. «Μετανοείτε»: εκφράζει μια διαρκή κίνηση – προσπάθεια της ψυχής. Καθημερινά, λεπτό προς λεπτό, ο άνθρωπος θα πρέπει να μετανοεί καθώς ανάλογα σε τακτικά χρονικά διαστήματα, δυστυχώς, αμαρτάνει.
*Είναι αλήθεια πως ο Χριστός φέρνει το Φως στην καρδιά μας. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της μετανοίας. Να φωτιστεί η ύπαρξή μας, να γίνει διαφορετική και να ενταχθούμε στο σώμα του Χριστού. Αυτή η ένταξη μπορεί να γίνεται αρχικά με το Άγιο Βάπτισμα, όμως θα πρέπει στην συνέχεια με σκληρό αγώνα να κρατηθεί αυτό το φως και να αυξηθεί. Πόσο αφήνουμε αλήθεια αυτό το φως να λάμπει στην καρδιά μας, στην ψυχή μας, στο σώμα μας; Ζούμε εν μετανοία; Είναι τραγικό να έχει ανατείλει ο Ήλιος και εμείς να ζούμε στο σκοτάδι...
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Τι είναι λοιπόν ο Χριστός στην ζωή μας; Τι αλλαγή μπορεί να φέρει; Πόσο μπορεί να μας βοηθήσει; Άκου λοιπόν το συλλογισμό ενός εναρέτου ιεροκήρυκος : Ο Κύριος μπήκε στο νερό ενός απλού ποταμού και αμέσως ο Ιησούς «ενίησιν εις αυτόν» τον Αγιασμό και το Φως Του και τούτο «το ύδωρ καθάρσιον γίνεται». Το νερό, το κοινό, στα πλαίσια του πεσμένου στην αμαρτία κόσμου, γίνεται πάροχος χάριτος και φωτισμού, πόσο μάλλον όπου εγκατοικήσει ο Κύριος αγιάζει, ευλογεί τον τόπο και διώχνει το σκοτάδι, την αμαρτία και τον διάβολο. «Εγώ εις τον κόσμο ελήλυθα, Εγώ ειμί το Φως του κόσμου, ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήσει εν τη σκοτία, αλλ’ έξει το φως της Ζωής» (Ματθ. 4, 16).
Αμφιβάλλεις λοιπόν ακόμα για το αν ο Κύριος μπορεί να σε βοηθήσει;
