ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κυκλάδων κ. Σάββα
(† Αγ. Νεκταρίου Πενταπόλεως)
(εόρτιο κήρυγμα)
ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Μέσα στην καθημερινότητα της ζωής συναντάμε συχνά προβλήματα. Μικρά ή μεγάλα, εύκολα ή δύσκολα και η ανθρώπινη φύση εργάζεται ακατάπαυστα για να αρθεί στο ύψος της περιστάσεως. Στον ελληνικό χώρο και όχι μόνο λειτουργούν «παλαιόθεν» μηχανισμοί τους οποίους πρέπει να προσεγγίσεις για να πετύχεις την επίλυση κάποιου ζητήματος. Λ.χ. συνήθης περίπτωση η εισαγωγή για θεραπεία ενός ασθενούς σε νοσοκομείο (κυρίως δημόσιο) ή η πρόσληψη ενός υπαλλήλου σε μία θέση σίγουρη και ζηλευτή. Απαιτείται το μέσον ή η γνωριμία υψηλόβαθμου στελέχους για να μεσολαβήσει και να διευκολύνει την πραγμάτωση του αιτήματος. Ο ιερέας σ’ έναν άλλο χώρο πνευματικό χρειάζεται το «μέσον» εκείνο που θα μεταφέρει τα αιτήματα των πνευματικών του παιδιών καθιστώντας τον πραγματικό μεσίτη Θεού και ανθρώπων. Τούτα τα μέσα είναι οι Άγιοι του Θεού και για μένα ένα από τα πλέον ισχυρά ο εορταζόμενος σήμερα, μέγας Άγ. Νεκτάριος Πενταπόλεως.
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Σύνδεση: Πως γνώρισα τον Άγ. Νεκτάριο; Πως «κόλλησα» μαζί του; Τι με ώθησε ώστε να αναπτύξω αυτή την ιδιαίτερη αγαπητική σχέση μαζί του; Πόσο θετικά με επηρέασε η αγιασμένη βιωτή του και η απαστράπτουσα πνευματική φυσιογνωμία του; Ας κάνουμε μία προσπάθεια απαντητική σε όλα τα ανακύπτοντα ερωτήματα, στο μικρό χρόνο που έχουμε, ρίχνοντας μια ματιά στο επιστολικό του έργου…
Α) ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ
* Βρισκόμενος ο Άγιος στην Αλεξάνδρεια ανέπτυξε – αξιοποιώντας τα χαρίσματα – πλούσια δράση και αγαπήθηκε από τον λαό ώστε στο πρόσωπό του όλοι έβλεπαν τον διάδοχο του γέρου πιά Πατρ. Σωφρονίου. Το περιβάλλον τον διέβαλε στον ευκολόπιστο Πατριάρχη και ο ίδιος διώχθηκε και απομακρύνθηκε. Στις κατηγορίες που του απέδωσαν απάντησε με σιωπή 4ετή. Αυτό δείχνει την ύπαρξη αρετών όπως μακροθυμία, συγχωρητικότητα αλλά και πνευματική εν Χριστώ παιδεία.
* Βρισκόμενος στην Ελλάδα τα βέλη ασταμάτητα πλήγωναν την αγιασμένη ύπαρξη του. Και όταν μία επιστολή από τον πολιτικό πράκτορα της Αλεξάνδρειας έφτασε στον Υπουργό Εσωτερικών γεμάτη συκοφαντίες προς το πρόσωπο του αρκέστηκε ο ίδιος να απαντήσει γραπτά και ταπεινά: «Ο Θεός έστω μοι μάρτυς και κριτής». Είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση, καθώς εμείς στις δικές μας εσωτερικές εκκλησιαστικές αντιπαλότητες, δυστυχώς, καταφεύγουμε σε πρακτικές μακριά από το «πνεύμα» του χριστιανισμού και των Αγίων.
Β) ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΜΕ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΒΙΩΜΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ
* Ο Άγιος πέρα από την συγγραφική του προσφορά (57 μελέτες, προσευχές) ασχολήθηκε και με την διάδοση και στερέωση του μοναχισμού. Αν και βρισκόταν περισσότερο στην Αθήνα (ιεροκήρυκας και διευθυντής της Ριζαρείου σχολής) επέβλεπε την εύρυθμον λειτουργία γυναικείας μονής στην Αίγινα. Είναι γεμάτες αγάπη οι επιστολές του προς τις μοναχές τις οποίες νουθετεί πνευματικά αλλά και δίνει συμβουλές στις αρρώστιες και τις αδυναμίες εκάστης.
* «Εγερθείς πρωί έγραψα ταύτα»... σας στέλνω χρήματα για επίσκεψη ιατρού, φάρμακα, κολώνια, και βότανα για τον λαιμό... να προσέχετε την υγρασία και το κρύο και τα ρεύματα, σας στέλνω ένα ζωστικό μου, δεν έχω κάτι άλλο ως φτωχός που είμαι...
* «στεναχωρούμαι για την ενόχληση και επιμονή των παθών», γράφει αλλού, προσεύχομαι να σας κάνει ο Θεός καλά και να απαλλάξει την ψυχή σας από ότι σας ενοχλεί και σας παιδεύει. «ζητήτε καθ’ εκάστην τον Κύριο, αλλά εν τη καρδία σας και ουχί εκτός αυτής. Και όταν εύρητε τον Κύριον, στήτε μετά φόβου και τρόμου ως τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ». Τούτο και μόνο το απόσπασμα δείχνει την καλλιέργεια του Αγίου, ενώ συγχρόνως αποπνέει το άρωμα της καρδιακής προσευχής.
Γ) Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΑ
* Ο Άγιος δεν έμεινε μόνο στο πεδίο του μοναχισμού. Μέσα από το έργο του στην Ριζάρειο σχολή ανέδειξε πλήθος Επισκόπων, ιατρών, επιστημόνων, λογίων, ακαδημαϊκών, οι οποίοι συνέβαλαν στο δέντρο της κοινωνίας και στην υπηρεσία του ανθρώπου. Έδωσε τον εαυτό του προσφορά στον άνθρωπο, αδιαφορώντας για το προσωπικό του κόστος. Αρκετοί μάχονται την αγιότητά του και σήμερα.
* Για μένα λοιπόν όλα αυτά απετέλεσαν αδιάσειστα τεκμήρια ώστε να τοποθετήσω στην ψυχή μου την αγία του μορφή υψηλά. Είναι ο μεσίτης μου, το μέσον μου, η γνωριμία μου. Και αν μου ζητήσετε μιά προσευχή, επειδή γνωρίζω την αδυναμία μου, έπειτα από τον τριαδικό Θεό και την Μητέρα μας, εκεί καταφεύγω, τον Άγιο παρακαλώ, του οποίου το όνομα αξιώθηκα ως λαϊκός να φέρω και ο οποίος ακράδαντα πιστεύω με οδήγησε έστω και αμαρτωλός να γίνω ιερέας του Υψίστου.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Σκύβω και προσπαθώ να ακούσω την καρδιά του Αγίου... πως υπέμεινε και σήκωσε τέτοιες θλίψεις και δοκιμασίες... Είναι σαν να μου λέει διαμέσου των χρόνων και του παρελθόντος:
«Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, χάρισαί μοι
Σε ποθείν, ποθούντι σε ζητείν, ζητούντι σε ευρείν,
ευρόντι Σε αγαπάν, αγαπήσαντι δε σε,
των εμοί κακών απαλλαχθήναι. ΑΜΗΝ».
