Η οικονομία του Θεού και η προσωπική του φροντίδα για την σωτηρία μας, από τότε που μας δημιούργησε και πέσαμε τρέχει από πίσω μας για να μας σώσει.
Πρώτα στην Παλαιά Διαθήκη, μέχρι να γεννηθεί η Μητέρα Του και Μητέρα μας αλλά ιδιαίτερα με την ενανθρώπησή Του, το κήρυγμα του Ευαγγελίου, το Πάθος, η Ταφή, η Ανάσταση Του και η ένδοξη Ανάληψη και το πλήρωμα της επαγγελίας του την κάθοδος του Παναγίου Πνεύματος.
Το πλήρωμα αυτής της οικονομίας που έγινε γι’ εμάς και την σωτηρία μας είναι αυτό που εορτάζουμε σήμερα, η εορτή των Αγίων Πάντων η των Μαρτύρων πάντων όπως λεγόταν η εορτή την αρχαία εποχή.
Η περικοπή αναφέρεται στην ανταπόκριση μας, στο κάλεσμα που γίνεται από τον Θεό σε κάθε άνθρωπο ερχόμενο στον κόσμο.
Στην αυταπάρνηση που πρέπει να δείξει ο πιστός αλλά και την ανταπόκριση του Θεού και την τιμή που τον περιμένει κατά την ημέρα της κρίσεως.
Η αυταπάρνηση αυτή είναι μαρτύριο για τον άνθρωπο και του φέρνει εξωτερική και εσωτερική πίεση για να προσπεράσει την Αλήθεια.
Να περιθωριοποιήσει τον Ιησού Χριστό και την Εκκλησία προκειμένου να μην διακινδυνεύσει την βόλεψη του και την άνεση του μέσα στον κόσμο.
‘’ πυρί δοκιμασθέντες τῶν πειρασμῶν καί τρυφαῖς μή θελχθέντες ‘’, οι Άγιοι Πάντες, τα φωτεινά παραδείγματα μας.
‘’ Το να ομολογεί τινάς τον Χριστόν και να κάνει το θέλημά του, αγκαλά φαίνονται πως είναι δύο, όμως είναι ένα και το αυτό, και δεν είναι δύο’’
λέει ο Άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος και συνεχίζει
‘’ εκείνος όπου δεν κάμνει τας εντολάς του Χριστού, ας μη νομίζει πως δεν αρνήται τον Χριστόν, διατί εις κάθε παράβαση της εντολής του Χριστού, τον Χριστόν αρνήται.
Καθώς και εκείνος που κάμνει τας εντολάς του Χριστού τον Χριστό ομολογεί.’’
Δηλαδή ομολογεί κανείς την αλήθεια του Χριστού, όταν είναι πρόθυμος να θυσιάσει κάθε βολική τακτοποίηση, οικονομική, συναισθηματική, επαγγελματική και θρησκευτική χάρη αυτής της αλήθειας.
Η ομολογία η η άρνηση συνδέονται πάντα με το πρόσωπο του Χριστού και όχι με γενικές αντιλήψεις η ιδέες λέει η περικοπή μας.
Αυτή είναι πολύ σημαντική αλήθεια διότι ξεκαθαρίζει πως ο Ιησούς δεν εξαγιάζει τον μαρτυρικό θάνατο καθ΄ εαυτό ( π.χ θάνατος για πεποιθήσεις η ιδεολογίες ).
Αλλά όταν αυτός ο θάνατος αναφέρεται στο χριστιανικό μαρτύριο και μόνο.
Πρέπει να υπογραμμίσουμε το γεγονός ότι στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα δεν ονομάζει αυτούς που πιέζουν τους πιστούς στο μαρτύριο και την άρνηση του Χριστού Διοκλητιανό η Δέκιο αλλά ‘’ οἰκίους ‘’ ‘’ αγρούς ‘’, ‘’ἀδελφούς ‘’, ‘’πατέρας ‘’ και ‘’μητέρας ‘’.
Επομένως ο χριστιανός καλείται από τα πράγματα να διαλέξει μεταξύ αυτών και του Χριστού.
Ο Κύριος βέβαια δεν αντιπαραθέτει εις την προς τους συγγενείς στοργή και αγάπη με την προς τον Θεό και τον εαυτό Του αγάπη.
Αλλά ζητά την ιεράρχηση και την αξιολόγηση από τον πιστό για την αγάπη που δείχνει.
Πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ την προτροπή του Κυρίου για την αγάπη μας προς αυτόν.
Εδώ μιλά ο Θεός και αυτά που λέει είναι η αλήθεια και το συμφέρον μας.
Τα λόγια του είναι λόγια Κυρίου, ίσως να φαίνονται λίγο βαριά, λίγο απόλυτα, λίγο κοφτά και σκληρά.
Έτσι φαίνονται για τα ανθρώπινα μάτια αλλά δεν είναι έτσι.
Εδώ μιλά ο Θεός, δεν είναι λόγια κανενός που πέφτει έξω στα λόγια του, που δεν ξέρει τι γίνεται και γιατί γίνεται έτσι.
Ο Κύριος, αυτός που μας ζητά την απόλυτη αγάπη μας για εκείνον είναι ο ίδιος που οικονομεί την σωτηρία των δικών μας ανθρώπων.
Αυτός που μας εντέλλεται να τιμούμε τον πατέρα μας και την μητέρα μας, κανείς δεν αδικείται από το αίτημα Του.
Για την απόδειξη ότι τα λόγια του Κυρίου είναι εφικτά η Εκκλησία φέρνει μπροστά μας τα παραδείγματα ανθρώπων σαν εμάς που με την δύναμη Του εφάρμοσαν στη ζωή τους τους λόγους Του.
Γι΄ αυτό τιμάμε, γιορτάζουμε και πανηγυρίζουμε την μνήμη των αγίων.
Διότι ο εορτασμός και η τιμή των αγίων μας αποδεικνύει την πλάνη ότι δήθεν ο άνθρωπος μπορεί να βρεί την ολοκλήρωση του και την παρηγοριά του στους άλλους ανθρώπους, στα ανθρώπινα επιτεύγματα και την δύναμη των κοσμικών πραγμάτων.
Οι Άγιοι δείχνουν την υπαρξιακή γύμνια μας, τις σκοτεινές πλευρές μας, το ατελέσφορο της κατά μόνας και με εργαλείο την ανθρώπινη δύναμη προσπάθειας να την σκεπάσει.
Τιμάμε τους Αγίους και εορτάζουμε την μνήμη τους γιατί μαρτυρούν με ζωντανό τρόπο την καίρια αλήθεια ότι στο Θεό και στη Χάρη του θα βρούμε την ολοκλήρωση μας και μόνο ο χιτώνας της δικής του προσφοράς θα ντύσει την γύμνια μας.
Τιμάμε τους Αγίους μας για να αποδείξουμε ψεύτη το Διάβολο, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν συνταχθεί μαζί του και κάνουν τα έργα του.
Να φιμώσουμε τον ψιθυρισμό του σε κάθε άνθρωπο ‘’ θέλεις λοιπόν να γίνεις ο μόνος τίμιος άνθρωπος επί της γής ‘’ .
Η Εκκλησία για να καταπολεμήσει αυτή την σατανική μέθοδο θα έπρεπε να φανερώσει όλους όσους σήμερα πράγματι ζουν την αγιασμένη ζωή της με κίνδυνο να τους παραδώσει στα νύχια της κενοδοξίας, στο στόμα του φιδιού.
Έτσι προβάλλει αυτούς που είναι στην θριαμβέβουσα τάξη της και οι οποίοι είναι απρόσβλητοι από τις μηχανές του.
Τιμάμε τους Αγίους για να δείξουμε την αντίθεσή μας σε αυτούς που λένε ότι η τιμή και η εορτή των αγίων είναι μία βάρβαρη πράξη δεισιδαιμονίας και σχεδιασμός των παπάδων για να εμπορεύονται τις εορτές.
Τιμάμε τους αγίους γιατί αυτοί σε στιγμές αγωνίας, απελπισίας, μοναξιάς και εγκαταλείψεως στέκονται δίπλα μας πρόθυμοι να ακούσουν τον πόνο μας, την ανάγκη μας χωρίς να ζητούν τίποτε και χωρίς να προδίδουν την εμπιστοσύνη μας, όπως αιώνες τώρα στάθηκαν δίπλα στην Ρωμιοσύνη και στις δύσκολες στιγμές της.
Στην απάντηση του Πέτρου ότι οι απόστολοι εκπλήρωσαν τους δύο ζητούμενους όρους, δηλαδή την αποταγή και την ακολουθία.
Ο Κύριος με επίσημο διαβεβαίωση ‘’ ἀμήν λέγω ὕμῖν ‘’τονίζει την σοβαρότητα και την βεβαιότητα της επαγγελίας και υπόσχετε στους αποστόλους αμοιβή όχι όμως στον παρόντα κόσμο αλλά κατά την
‘’παλιγγενεσία ‘’ .
Ο όρος αυτός από τα χείλη του Θεού σημαίνει ότι η δημιουργία θα ανακτηθεί, θα αναπλασθεί και φυσικά και ο βασιλιάς της δημιουργίας μέσα σε ένα καινούριο κόσμο.
Ο ερχομός ξανά του Κυρίου θα φέρει και την θεμελιώδη αλλαγή του κόσμου, ενός κόσμου απαλλαγμένου από τον θάνατο και την φθορά.
Αποδεικνύοντας τις χιλιαστικές αντιλήψεις πλανεμένες και αντίθετες με τον λόγο του Κυρίου.
Αθανάσιος Κατσίκης
αρχιτέκτων
