Ἡ θεραπεία της συγκύπτουσας γυναίκας.
Η περικοπή μας της θεραπείας της συγκύπτουσας γυναίκας σώζεται μόνον από τον Ευαγγελιστή Λουκά.
Ασφαλώς δεν είναι ἡ μοναδική θαυματουργία του Ιησού που έγινε κατά την ημέρα του Σαββάτου σε Συναγωγή.
Ὁ Ευαγγελιστής μας διηγείται άλλες δύο θεραπείες.
Αυτού που είχε το δεξί του χέρι ξεραμένο και την θεραπεία του υδρωπικού στο σπίτι κάποιου άρχοντα Φαρισαίου.
Κύριος βέβαια καθημερινά έκανε θαύματα χαρίζοντας υγεία σε δυστυχισμένους ανθρώπους.
Έκανε ευεργεσίες περισσότερες από αυτές που αναφέρουν οι ευαγγελιστές γιατί όπως διαβάζουμε στις Πράξεις των Αποστόλων.
‘’ Πέρασε την ζωή του ευεργετώντας και θεραπεύοντας όλους όσους καταδυναστεύονταν από τον διάβολο ‘’.
Οι ευαγγελιστές υπογραμμίζουν τα θαύματα πού γίνονται ιδιαίτερα κατά το Σάββατο σε συναγωγές.
Θέλουν να μεταφέρουν τις συζητήσεις πού έγιναν μεταξύ του Ιησού και των θρησκευτικών ηγετών μετά τις θαυματουργίες αυτές.
Θέλουν να μας δείξουν την υποκρισία των Ιουδαίων.
Που στο όνομα της τυπολατρίας παραβλέπουν εντελώς την ουσία του Μωσαϊκού νόμου.
Ὁ διάβολος τούς κρατούσε δεμένους και συγκύπτοντες.
Ώστε να μην μπορούν να δουν την ουσία του νόμου πού ζωοποιεί.
Να βλέπουν μόνο το γράμμα και τον τύπο πού τραυματίζει πολλές φορές.
Ἡ γυναίκα της περικοπής χαρακτηρίζεται ότι έχει πνεύμα ασθενείας.
Δεν γίνεται καμία αναφορά περί αμαρτιών της, απεναντίας ονομάζεται θυγατέρα του Αβραάμ.
Ένας χαρακτηρισμός πού ήταν πολύ τιμητικός για τούς Ιουδαίους.
Ἡ γυναίκα πρέπει να ήταν ευσεβής γιατί παρά την ασθένεια της πού ήταν παραμορφωτική τού σώματός της.
Βρισκόταν συνεχώς στον τόπο της θρησκευτικής λατρείας χωρίς να την προβάλει ως δικαιολογία και να απουσιάζει.
Η αρρώστια για την Εκκλησία συνδέετε στενά με την αμαρτία.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΧΙ με την έννοια ότι κάθε αμαρτία τιμωρείται και με μια αρρώστια που ακολουθεί
ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ότι η αμαρτία που βασίλευσε στο Σύμπαν μετά την πτώση του Αδάμ.
Δημιούργησε μια νοσηρή κατάσταση με κατάληξη την φθορά, την αρρώστια και των θάνατο.
Για τον λόγο αυτό ο ασθενής θεωρείται από τον Κύριο αιχμάλωτος του Σατανά.
Είτε πρόκειται για ψυχική ασθένεια όπως οι περιπτώσεις των δαιμονισμένων.
Είτε για σωματική αρρώστια όπως στην περίπτωση της γυναικός.
Ο Δημιουργός θέλει το δημιούργημά του αθάνατο και θεό κατά χάρη.
Επειδή η αθανασία δίνει στον άνθρωπο την ελευθερία, ενώ τα γνωρίσματα της φθοράς είναι το δεμένο και η ανημποριά.
Ὁ Ιησούς στρέφεται προς την άρρωστη γυναίκα και της λέει.
‘’ Γυναίκα ἀπολέλυσαι της ασθενείας σου ‘’ .
Πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα ὁ χρόνος του ρήματος
‘’ ἀπολέλυσαι ‘’ Έχεις ήδη ελευθερωθεί.
Η παρουσία του Χριστού ήδη έφερε την έναρξη της νέας ζωής.
Σ΄ αυτή ἡ αρρώστια και ὁ θάνατος δεν έχουν πλέον θέση.
Ο Χριστός νικά κατά κράτος τον αίτιο των κακών τον Σατανά.
Απελευθερώνει τον άνθρωπο από την τυραννική αιχμαλωσία του.
Φορώντας την φύση μας ο Θεάνθρωπος κάνει την φθορά πρόσκαιρη και τον θάνατο ύπνο.
Έως της ημέρας πού θα ακουστή το κάλεσμά Του και το οριστικό λύσιμο των δεσμών και των συνεπειών της φθοράς.
Πρέπει να προσεχθεί το γεγονός ότι ἡ γυναίκα δεν απευθύνεται στον Ιησού και δεν τολμά να ζητήσει την θεραπεία της.
Όπως έκαναν σχεδόν όλοι οι άρρωστοι τούς οποίους ὁ Κύριος θεράπευε.
Δεν εκφράζει κάποιο παράπονο, αλλά ούτε και ο Ιησούς την ρωτά εάν πιστεύει.
Ούτε μετά την θεραπεία της προσθέτει ‘’ ἡ πίστη σου σέσωκέν σε’’.
Ὁ Κύριος χωρίς διάλογο, ως Θεός παντογνώστης γνώριζε την πίστη και την ταπείνωση της.
Άλλωστε χωρίς να την έχει προηγουμένως ρωτήσει, γνωρίζει ότι επί δεκαοκτώ χρόνια ήταν ασθενής.
Να σημειωθεί ότι την εποχή εκείνη η γυναίκα δεν είχε δικαιώματα.
Ακόμη και στη συναγωγή η παρουσία της επιτρεπόταν σε προκαθορισμένη θέση, απομακρυσμένη χωρίς δικαίωμα συμμετοχής σε συνομιλία με ραβίνο.
Τοποθετεί τα χέρια του στην κεφαλή της γυναίκας σαν άνθρωπος αλλά σαν Θεός με μόνον τον λόγο του την θεραπεύει.
Ὁ άνθρωπος κυρτωμένος από το βάρος των αμαρτιών και της αγνωσίας.
Δεν υπήρχε περίπτωση να σηκωθεί όσα χρόνια και εάν περνούσαν και ἡ κατάστασή του θα χειροτέρευε έως θανάτου.
Στην κατάλληλη χρονική στιγμή ὁ Θεός γίνεται άνθρωπος για να σηκώσει τον κυρτωμένο και να τον ανορθώσει.
Ὁ Σατανάς βέβαια πού έφυγε από την γυναίκα πάει και δένει τον αρχισυνάγωγο.
Ομιλεί με το στόμα του, επιτιμά τον όχλο, στην ουσία όμως θέλει να επιτιμήσει τον Ιησού.
Τον κατακρίνει στηριζόμενος στις διατάξεις του νόμου.(Δευτ.5,13)
Οι Ιουδαίοι έδιναν πολύ μεγάλη σημασία και σπουδαιότητα στην τήρηση της αργίας του Σαββάτου.
Τούτο σε απομίμηση του Θεού, ο οποίος μετά τις έξη ημέρες της δημιουργικής εβδομάδος.
’’ κατέπαυσε την ημέρα την εβδόμη από πάντων των έργων αυτού΄ και ευλόγησε ὁ Θεός την ημέρα την εβδόμην και αγίασε αυτήν ‘’.
Καθόρισαν δε στους παραβάτες την ποινή του θανάτου.
Στο Ταλμούδ αναφέρεται ότι ὁ αγιασμός του Σαββάτου ισοδυναμεί με την τήρηση όλων των άλλων εντολών μαζί.
Καθιστά δε τον Ισραήλ σαν τον λαό της Διαθήκης από τους άλλους λαούς.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό το ότι ο Ιησούς αναφέρεται στην περικοπή ως Κύριος.
Αυτή ἡ προσωνυμία στην Παλαιά Διαθήκη δίνονταν αυστηρά και μόνον στον Γιαχβέ.
Επομένως ὁ Ιησούς είναι ο Γιαχβέ της Διαθήκης και συνεπώς και Κύριος του Σαββάτου.
Σαν Κύριος του Νόμου δίνει και την ορθή ερμηνεία του.
Χαρακτηριστικά ὁ ευαγγελιστής Μάρκος σε μία παρόμοια διήγηση θεραπείας κατά το Σάββατο.
Μιλά για την ψυχική κατάσταση του Χριστού απέναντι στους Φαρισαίους λέγοντας.
‘’ και περιβλεψάμενος αὐτούς μέτ΄ ὁργῆς συλλυπούμενος ἐπί τῃ πωρώση τῆς καρδιάς αὐτῶν, λέγει τῶ ἀνθρώπω ἔκτεινον τήν χεῖρα σου’’.
Είναι η λύπη που δοκιμάζει ὁ Κύριος και για το κατάντημα του Ιουδαϊσμού.
Ὁ Ιησούς στη συνέχεια αναφέρετε στην γνωστή οικονομία πού δείχνουν οι Φαρισαίοι στην ερμηνεία του Νόμου.
Αν και απαγορεύεται αυστηρά οποιαδήποτε εργασία κατά το Σάββατο.
Υπήρχαν όμως και περιπτώσεις εξαιρέσεων π.χ ἡ τροφή και το πότισμα των ζώων.
Επίσης ἡ περίπτωση περιτομής εάν ἡ όγδοη ημέρα έπεφτε Σάββατο.
Ὁ Ιησούς επισημαίνει την ασυνέπεια και την υποκρισία των Ιουδαίων.
Ενώ μία θυγατέρα του Αβραάμ θεραπεύεται από την τυραννική ασθένεια της, αυτοί αγανακτούν για την ελευθερία της.
Ενώ λύνουν το βόδι ή το ζωντανό τους για να το ποτίσουν και να το ταΐσουν σε ημέρα αργίας.
Όταν λύνεται ένας άνθρωπος από τα δεσμά του σατανά αγανακτούν και προσβάλλεται το θρησκευτικό αίσθημα τους.
Πάνω ακόμη και από τον Νόμο βρίσκεται ἡ αγάπη του αγαθού Θεού και η μέριμνα του.
Για τον άνθρωπο το παιδί του και την απελευθέρωση του από το δέσιμο του σατανά.
Το νέο νόημα συνοψίζει ὁ ευαγγελιστής Μάρκος.
‘’το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος γιά το Σάββατο’’
Ὁ Κύριος δεν είναι δέσμιος μιας ψυχρής εντολής όπως την ερμήνευαν οι Ιουδαίοι.
Η θαυματουργική δράση του Ιησού κατά το Σάββατο γίνεται ως πρόγευση της θαυματουργίας που θα γίνει με τον σαββατισμό του στον τάφο και την Ανάσταση.
Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο μετά την θεραπεία του παραλυτικού το Σάββατο στη Βηθεσδά.
Ο Ιησούς απαντά στις κατηγορίες των Ιουδαίων για την κατάλυση της αργίας ως εξής.
’’ ο πατέρας μου μέχρι τα τώρα εργάζεται και εγώ εργάζομαι ‘’.
‘’…….δεν μπορεί ο υιός να κάνει τίποτε από μόνος του εάν δεν βλέπει και τον πατέρα να το κάνει ‘’.
‘’Ότι κάνει εκείνος και ο υιός επίσης το κάνει ‘’.
Ενώ οι Ιουδαίοι σαββατίζουν σωματικός με την απραξία τους .
Δηλαδή σύμφωνα με τον Κύριο δεν υπάρχει σαββατισμός του Θεού με την έννοια της δημιουργίας του.
Ο Θεός μέχρι και τα τώρα εργάζεται δημιουργικά και θα εργάζεται συνεχώς.
Αλλιώς το σύμπαν η δημιουργία του θα καταρρεύσει.
Ο Θεός δεν είναι ο ωρολογοποιός όπως πιστεύουν οι παπικοί που κούρντισε το καλοφτιαγμένο δημιούργημά του και πάει να αναπαυτεί.
Αλλά ο Δημιουργός που σύνεχώς και αδιάλυπτα δημιουργεί το παραμικρό.
Ένα βακτήριο, ένα έντομο, το ζώο, το ηλιακό σύστημα, την συνεχόμενη διαστολή του σύμπαντος.
Χρονικά η έκτη μέρα δεν τελείωσε ακόμη.
Ενώ όμως η έκτη μέρα δεν τελείωσε ακόμη για μας που ζούμε στο χρόνο η εβδόμη μέρα ήλθε και τελείωσε
Ἡ ημέρα εκείνη ήταν το Μέγα Σάββατο.
Η εβδόμη ημέρα είναι η γέφυρα που συνδέει τον φθαρτό κόσμο, την έκτη ημέρα της γένεσης.
Με τον άφθαρτο και αιώνιο κόσμο της ογδόης ημέρας που δεν έχει τέλος , με την αιώνια βασιλεία.
Ἡ Εκκλησία ψάλλει στον εσπερινό του Μεγάλου Σαββάτου τα λόγια του Αγίου Νύσσης.
‘’ την σήμερον μυστικώς ὁ μέγας Μωυσῆς προδιετυποῦτο λέγων καί εὐλόγησεν ὁ Θεός τήν ἡμέραν την ἑβδόμην, τούτο γάρ ἐστί το εὐλογημένο Σάββατο αὕτη ἐστίν ἡ της καταπαύσεως ημέρα εν ἦ κατέπαυσαν από πάντων ταῶν έργων αὐτοῦ, ὁ μονογενής Υιός του Θεοῦ, διά τῆς κατά τόν θάνατον οικονομίας, τῃ σαρκί σαββατίσας.’’
Ο Χριστός στο σταυρό είπε ‘’ τετέλεσται ‘’ και κατοίκησε στο μνήμα.
Ο σαββατισμός σήμαινε την κάθοδο στον Άδη, σήμαινε τον θάνατο του Χριστού.
Αυτόν που έφερε την μεγάλη νίκη, το Μέγα Έλεος. Την εξαφάνιση του Άδη, τον τερματισμό της φθοράς και του θανάτου.
Αυτό το ευλογημένο Σάββατο είναι που έφερε την κτίση ολόκληρη από την φθορά στην αφθαρσία.
Και ‘’ διά της Αναστάσεως εδωρήσατω ημίν ζωήν την αιώνιον ‘’
Την σύγκρουση αυτή μεταξύ της αλήθειας και της τυπολατρίας την συναντάμε σε πολλά επίπεδα και χρειάζεται πολύ προσοχή.
Ὁ Νόμος δεν είναι ανθρώπινη επινόηση αλλά είναι το θέλημα του Θεού.
Για τον λόγο αυτόν έχει βάθος και δεν μπορούμε να τον περιορίσουμε στην επιφάνεια του, κρύβει χάρη θέλει προσοχή.
Εμάς τους παλαιοημερολογίτες μας κατηγορούν για τυπολάτρες και στυφνούς.
Το κάνουν για να καλύψουν τις πομπές τους και την προσχώρηση στην αίρεση του οικουμενισμού που σαρώνει τον κόσμο.
Δεν είσαι τυπολάτρης όταν επιμένεις στο δόγμα και τους όρους των Συνόδων της Εκκλησίας.
Αυτούς που θέσπισαν οι Πατέρες με οδηγό τους το Πνεύμα το Άγιο πάντα για την προστασία των πιστών από τις αιρέσεις.
Αυτές που την μάτωσαν και την πλήγωσαν πολλές φορές θανάσιμα.
Τυπολάτρες είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τον νόμο για να συντρίψουν τον άνθρωπο.
Όχι αυτοί που ομολογούν μαρτυρικά την αλήθεια για να προστατευθούν οι χριστιανοί.
Από την απώλεια των αιρέσεων και των εχθρών της Εκκλησίας.
Δεν είναι αυτοί που από αγάπη και με θυσία της κοινωνικής τους ζωής κρατούν το ορθό δόγμα.
Αυτοί που στιγματίζουν την κακοδοξία και την αίρεση και φανερώνουν την σώζουσα αλήθεια.
Εμείς δεν καταστρέφουμε ψυχές ομολογώντας την ορθοδοξία.
Αυτό το κάνουν όλοι όσοι πλανούν και καθησυχάζουν με τα ψέματα και τους βυζαντινισμούς τους χριστιανούς μέσα στην αίρεση.
Κατηγορούν τους παλαιοημερολογίτες ως τυπολάτρες, ακραίους, μεσαίωνα και σκοταδισμό.
Μωροί και τυφλοί !!!
Ἀθανάσιος Κατσίκης
αρχιτέκτων
