ΨΑΛΜΟΣ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΕΤΡΑΣ ΔΑΒΙΔ
Γλυκιά μου Παναγία! Πάναγνε Μήτερ του Εμμανουήλ!
Η διάθεση της στιγμής με ωθεί στο να ανατείνω προς εσέ το όμμα της καρδιάς. Η ψυχική της ώρας ευφορία με οδηγεί στο να αφεθώ ανενδοιάστως στην μητρική σου αγκάλη. Λάβε σε παρακαλώ την άμορφη δυναμική του στιγμιαίου συναισθηματισμού και μόρφωσέ την σύμφωνα με τα δικά σου θέλγητρα.
Το ακατέργαστον αυτής είδον οι οφθαλμοί σου. Λάξευσέ το με την θεομητορική σου καλαισθησία και σμίλευσε στο τέμενος της επιθυμίας μου, την μυστική έλξη για τον Ωραίο κάλλει παρά τους υιούς των ανθρώπων. Απόσταξε στον ευαίσθητο κόσμο των συναισθημάτων, την ένθεον της Χάριτος δρόσον για να απαλλαγεί από τον φλογμόν της φιληδονίας.
Όλην μου την επιθυμία, διαπέρασε με την έκσταση της ουρανίου χαράς και το διάχυτον φως της γαλήνιας ευφροσύνης του Παραδείσου. Εξάγνισε την ψυχή μου και μέσω του διαποτισμού και της εμβαπτίσεώς της από το ιερό όνειρο που φλέγεται από τα απαστράπτοντα αγαθά της Βασιλείας του Χριστού, πέρασέ την στον διάδρομο της αιωνιότητος. Έναν άπειρο χώρο που ξεχειλίζει από τον άρρητο πόθο και την διάπυρη αγάπη για το θείο.
Εκκένωσε στην αίθουσα της καρδιάς μου το ακένωτον μύρο σου και έμπλησον την ύπαρξιν μου από ευωδία Χριστού. Γλύκανε τα αισθητήρια του πνεύματος με το ουράνιο μάννα. Χαρίτωσέ μου τον λογισμό και καταύγασον τας φρένας. Μέθυσε τα ενδότερα του νου με οίνον στάζοντα από τον πέπειρον βότρυν που εγεώργησας.
Εισάγαγε εις το είναι μου, τον μέγαν Ήλιον Χριστόν, για να αναδυθεί στον ουρανό της ψυχής μου η ροδοδάκτυλη αυγή της μυστικής ημέρας. Χορήγησέ μου θεϊκή αγαθότητα και ανάπλασε νοητώς τον παλαιόν άνθρωπον, για να δυνηθεί να επωάσει ζωήν καινήν στα σπλάχνα του.
Στάλαξε στα έγκατά μου το νέκταρ της αϊδίου μακαριότητος και το ροδόσταμο της ακαταπαύστου υποστατικής μου κατατήξεως από την ασίγαστον επιπόθησιν του Αναβαλλομένου το φως ως ιμάτιον. Πότισέ με από τον χείμαρρον της τρυφής σου και κάνε με να παραλληρώ, ηδυνόμενος από την πιότητα του πνεύματός σου.
Ικέτευσε τον Οροφουργό της αψίδας του ουρανού και Δομήτορα του θόλου της Εκκλησίας να με στερεώνει στην αγάπη της Μητέρας Του, καθώς όποιον κατατιτρώσκει η εσωτερική καύση της θεομητορικής αγαπήσεως, αυτόν και μόνον, ανελέητα και αδυσώπητα τον συγκλονίζουν τα ωκεάνεια κύματα της γαλήνιας αβύσσου του Πνεύματος.
Εκείνος που συνταράσσεται από μυστικές δονήσεις της ψυχής, που διαμελίζεται κάτω από το βάρος της ακαταλήπτου φιλανθρωπίας σου, αυτός και μόνον μπορεί να ηδύνει τα διαμελισμένα και συντηγμένα μέλη, με την άφραστον θυμηδία και άδηλον χαρμονή, που εμποιεί στην καρδιά του, η μετά του Υιού σου διατριβή.
Εκείνος που βιώνει συναισθήματα άγια, συναρπαστικά, ακατανόητα, μιας ανεξιχνίαστης ωραιότητος που τον παρασύρει στην αδιάλειπτη επίκληση του πανακηράτου ονόματός σου, αυτός και μόνον μπορεί να εξάπτει στον νουν του, τον ένθερμον ζήλον για τον ποιούντα τους λειτουργούς Αυτού πυρός φλόγα και να μεθάει την καρδία του με την θεία και νηφάλιον μέθη.
Γλυκιά μου Παναγία! Πίστεψέ με! Είναι κάτι παραπάνω από ανέκφραστες αυτές οι στιγμές! Είθε η αιωνιότητα να γίνει ένα με αυτές! Πάναγνε σε ευχαριστώ ειλικρινά μέσα από τα βάθη της ψυχής μου, για αυτό που με βοήθησες και με αξίωσες να γίνω! Σε προσκυνώ, σε αγαπάω! Τι θα έκανα χωρίς εσένα; Τι περισσότερο θα ήμουν από ένα τίποτα;
Σε παρακαλώ Πανάσπιλε! Χαρίτωσέ με και έσο προστάτης και οδηγός στην ζωή μου κι εγώ υπόσχεση σου δίνω ότι θα προσπαθήσω για το καλύτερο, προκειμένου να είμαστε ενωμένοι εσύ κι εγώ, τόσο στον παρόντα βίο, όσο και στην μέλλουσα Βασιλεία του Υιού σου!
Ταύτην μοι την επαγγελίαν επιτελούντι, είη ο Θεός αρωγός εν τω βίω. Αμήν!
