Τῷ Μελωδῷ
Προφητάναξ Δαβίδ! Η πραότητά σου,
ένα ποίημα εξαίσιας πνευματικής ομορφιάς!
Το φιλεύσπλαχνον της καρδίας σου,
ηδύφθογγος ωδή που θέλγει τα αγγελικά ωτία.
Οι προσευχές σου, πύρινες φλόγες
αχαλίνωτης λαίλαπας.
Η μετάνοιά σου παροιμιώδης!
Τα δάκρυά σου, πεπλησμένα από το
αείζωο νέκταρ της Θείας αναψυχής.
Η έμπνευσή σου, φτερωτή και υψηλόφρων,
βυθίζεται στα χρυσαφένια όνειρα ενός
αστραφτερού κόσμου.
Οι ψαλμοί σου, μελιστάλαχτοι και ηδύπνοοι,
αποπνέουν την ανεξιχνίαστη ωραιότητα της
φωτοφόρου δόξης Του Θεού.
Η ζωή σου, διαποτισμένη από την
αυτογνωσία και την επίγνωση.
Η αγάπη σου για το Θεό, πολύτιμο
πετράδι που κοσμεί επάξια τον
χριστοκεντρικό νου.
Ο ιερός φόβος σου, σπλαχνική σύντηξις
και υποδαύλισμα του πόθου για εξόρμηση
των πνευματικών αισθητηρίων εις τα άνω.
Η μεγαλοψυχία σου, Μεσσιακή.
Το προφητικόν σου χάρισμα, ουρανός
ελπίδας στις ψυχές των υπηκόων σου.
Η αναγωγή της καρδιά σου στην
Τριαδική Θεότητα, αποστολική.
Η ταπείνωσή σου, απύθμενος ωκεανός,
καταβροχθίζων την ύπαρξίν σου με τα
αβυσσαλέα κύματα της ενδόμυχης
αναζήτησης του θείου.
Η σοφία σου, πρόγονος της Σολομώντειας
και απαύγασμα της απαστράπτουσας
Σοφίας Του Θεού.
Η διάνοιά σου, οικητήριον νοερών ουσιών
και αγγελικόν παλάτιον της δροσοβόλου
αύρας Του Πνεύματος.
Η ψυχή σου, ευστεγής και ουρανοδόμητος
θόλος, υποκρύπτων την μελίχια μορφή
του Ιησού.
Η βασιλεία σου, διακονία και αγώνας για
την εκπλήρωση του θείου Θελήματος.
Το πέρασμά σου από την ιστορία, ιερόπνευστη
ζωγραφιά στον απέραντο πίνακά της.
Η μοναδική, χαρισματική σου
προσωπικότητα, πρότυπο χαροποιού αίγλης
και καρδιοτρόφου δυνάμεως.
Προφητάναξ Δαβίδ! Παρακαλώ σε!
Ψήγματα, έστω, του είναι σου μετάγγισον
εις εμέ, τον – αν και αναξίως – φέροντα
το πανάγιον όνομάσου!
Γένοιτο τούτο. Αμήν!
