ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κυκλάδων κ. Σάββα
Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΝΥΜΦΗ ΨΥΧΗ.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Υπάρχουν ψαλμοί στην εκκλησία που μας φαίνονται ακαταλαβίστικοι, δυσκολονόητοι και σπάνια δίνουμε προσοχή. Ιδιαίτερα εάν οι γνώσεις είναι πολύ λίγες αρκούμαστε μόνο στο να τους ακούσουμε. Είναι όμως και στιγμές όπου οι ύμνοι της εκκλησίας είναι πολύ αγαπητοί (ας το πω δημοφιλέστατοι) και πασίγνωστοι και τους οποίους έχουμε αποστηθίσει από μικρά παιδάκια. Τούτους τους ύμνους μάθαμε να τους σιγοψιθυρίζουμε πολλές φορές πιό γρήγορα από τον ψάλτη, άτεχνα, άκομψα, άρυθμα... μα με την καρδιά μας, την ύπαρξή μας και καρτερούμε την ώρα να τους ακούσουμε...
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Α) "ΙΔΟΥ Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ".
* Ο Νυμφίος – Χριστός έρχεται μέσα στο σκοτάδι. Το σκοτάδι φοβίζει τον άνθρωπο, σκοτάδι της ζωής με τις ανασφάλειες γεμάτο, τον πόνο, την δοκιμασία. Γεμάτοι οι άνθρωποι με το άγχος πορεύονται σε ένα σκοτεινό δρόμο χωρίς οδοδείκτες, χωρίς φωτισμό.
* Τα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι... τρέχουν και κρύβονται στην αγκαλιά του Πατέρα και της Μητέρας. Πηγαίνουν και κοιμούνται στο κρεβάτι τους. Μέσα σ’ αυτό το σκοτάδι έρχεται ο Νυμφίος που σας αγαπά, φωνάζει η εκκλησία! Κανένα εμπόδιο, κανένα πυκνό σκοτάδι δεν είναι ικανό να τον εμποδίσει και να έλθει να αγκαλιάσει την ύπαρξή μας. Έρχεται να μας ελευθερώσει από αμαρτίες, φόβους, ενοχές.
* Γι’ αυτό και μας προτρέπει να βρισκόμαστε σε εγρήγορση. Όχι σε ύπνο και ραθυμία που νεκρώνει την ψυχή, αλλά σε καρτερία. Να ετοιμάζουμε καθημερινά την ψυχή μας. Ο Θεός δεν μας καταδικάζει αλλά μας αναμένει. Περιμένει την επιστροφή μας από τον λαθεμένο δρόμο που μόνοι μας επιλέξαμε.
Β) "ΤΟΝ ΝΥΜΦΩΝΑ ΣΟΥ ΒΛΕΠΩ".
* Και αυτό το τροπάριο κατέχει μια κεντρική θέση στις ιερές ακολουθίες της Μεγ. Εβδομάδος. Καθώς η εικόνα του Νυμφίου, με θλιμμένη όψη, το ακάνθινο στεφάνι και το καλαμένιο σκήπτρο που η ανθρωπότητα ‘πρόσφερε’ στον Κύριο, βρίσκεται στο κέντρο του ναού, κάθε ένας από μας κάνει μία ενδοσκόπηση για το ένδυμα της ψυχής του.
* Έχασε ο άνθρωπος την Θεοΰφαντο στολήν. Άκουσε τον όφιν και ανακάλυψε πράττοντας την αμαρτία ότι είναι γυμνός... Γυμνός από την Τριαδική χάρη της δημιουργίας βρέθηκε εξόριστος σ’αυτή την γην.
* Έχοντας ‘αρραβωνιασθεί’ πλέον την τάση και την ροπή προς την αμαρτία (συνέπεια της πτώσεως) η γυμνότητά του αυτή έκανε έτι περισσότερον τραγική την πορεία του στο κλαυθμώνα του κόσμου τούτου... Παντού πτώσεις και αμαρτίες, εγκλήματα και καταστροφές και πάμπτωχος ο κάτοικος του πλανήτη τούτου δεν έχει ένδυμα να εισέλθει στη χαρά και στην πραγματική ευτυχία!
* Ο Χριστός ενηθρώπησε, έδωσε το βάπτισμα, την Αγιοπνευματική χάρη, τα μυστήρια, την ιερά εξομολόγηση, την Θ. Κοινωνία και συνάμα την δυνατότητα να φτιάξει πάλιν ‘ένδυμα’ ο άνθρωπος. Να φτιάξει μια πνευματική κατάσταση, μια ‘βαπτισματική στολή’ και η ζωή του να έχει ποιότητα, αρχές, ηθικές αξίες, φραγμούς και κανόνες. Όσοι με θυσίες την αποκτούν όντως λαμπυρίζει αυτή η στολή στο χοϊκό τους σώμα.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Και τα δύο τροπάρια μιλούν για γάμο και νυμφίο. Πράγμα που σημαίνει κάτι επίσημο και μοναδικό. Μία προσωπική στιγμή γεμάτη συναισθήματα και βιώματα. Αυτή είναι η συνάντηση του Χριστού Νυμφίου – με την νύφη ψυχή και γι’ αυτό στην Μεγ. Εβδομάδα οι Πατέρες επιδιώκουν να φτάσουμε σ’ αυτήν την συνάντηση. Ας ετοιμασθούμε λοιπόν και ας καρτερούμε τον κτύπο στην πόρτα της υπάρξεώς μας.
