(Ματθ. β΄ 13-23)
ΤΟ ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ ΘΕΤΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Κατά την παρελθούσα εορτή ζήσαμε τα υπερκόσμια γεγονότα που αφορούν την γέννηση του Σωτήρος, πανηγυρίσαμε την «μητρόπολη των εορτών» (Ι. Χρυσ.). Μία εορτή, η οποία είναι η αφετηρία της εφαρμογής ενός σχεδίου, εκπονηθέντος υπό του Τριαδικού Θεού, για την σωτηρία του ανθρώπου. Δίνει ο Θεός την δυνατότητα να ξεφύγουμε από τον κακό μας εαυτό, από τα μίση, τα πάθη, τις αμαρτίες και να ενωθούμε μαζί Του. Και είναι εφικτό αυτό, καθότι ο Άκτιστος Θεός μετέχει του κτιστού και θνητού ανθρώπου (πλην της αμαρτίας), άρα και εμείς έχουμε πρόσβαση (ανάλογα με τις δυνατότητές μας) στην πρόσκληση του Αθανάτου και αιωνίου Θεού, στην γεμάτη αγάπη Βασιλεία Του. Σήμερα, ο ευαγγελιστής παρουσιάζει την οργή του Ηρώδη, (εξελίσσεται σε σφαγή των αθώων νηπίων), την φυγή της Αγίας Οικογένειας στην Αίγυπτο και την επιστροφή («δι’ άλλης οδού») των Μάγων στην χώρα. Εξαρχής το Θείο Βρέφος θέτει προβληματισμούς... Ας σταθούμε λίγο σ’ αυτούς.
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Α) Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΗΡΩΔΗ – Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
* Ο Ηρώδης, όπως και οι Ιουδαίοι περίμεναν την έλευση ενός Μεσσία σύμφωνα με τις Γραφές. Τον περίμεναν ως κοσμικό βασιλέα με κύρος, δύναμη, πλούτο, έτοιμο να καταργήσει την κοσμική εξουσία και να αναλάβει την διακυβέρνηση του τόπου. Έτσι όταν οι Μάγοι απέφυγαν να δώσουν πληροφορίες για τον τεχθέντα βασιλέα (κατά θεία διαταγή), έβαψε με αθώο αίμα την επαρχία του δίνοντας τους πρώτους μάρτυρες του Κυρίου. Με αυτή την θηριωδία ήλπιζε να εξουδετερώσει κάθε απειλή που θα εγειρόταν κατά του θρόνου του.
*Όμως ο Χριστός δεν έχει σχέση με ίντριγκες, θρόνους, βία και μεγαλεία. Είναι η βασιλεία του Χριστού μία εσωτερική – πνευματική κατάσταση, είναι άρχοντας της ψυχής μας που βασιλεύει στην καρδιά του κάθε ανθρώπου με μυστικό τρόπο, εφόσον ό ίδιος ο άνθρωπος Τον αποδεχθεί! «Η Βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν» (Λουκ. 17, 21), «Η Βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου» (Iω. 18, 36) Είναι μια βασιλεία που φέρνει στην ψυχή τους καρπούς του Αγ. Πνεύματος, φέρνει τον Θησαυρό των αγαθών!
*Είναι μία κατάσταση, η οποία απαιτεί κόπο και αγώνα πνευματικό αλλά και θέληση, ώστε να στεφθεί ο Χριστός βασιλιάς της καρδιά μας. Αν και αποκτάται εδώ, έχει προέκταση και ολοκλήρωση στην αιωνιότητα. Αυτό δεν μπόρεσαν οι ατελείς μαθηταί Του να το καταλάβουν και ζητούσαν να καθίσουν δεξιά και αριστερά Του κατά την παλιγγενεσία. Όμως ο θρόνος Του ήταν ο σταυρός και πορφύρα το αίμα που κυλούσε άφθονο από το Σώμα Του, διάδημα δε το ακάνθινο στέφανο. Όλα αυτά και για μας είναι ακατανόητα, καθώς μέσα μας βασιλεύει η κοσμική δόξα και φυσικά η αμαρτία.
Β) ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ‘ΗΡΩΔΕΣ’
* Καθημερινά διακρίνουμε μια προσπάθεια υποτιμήσεως της πίστεώς μας. Ενέργειες που αποσκοπούν να αποδείξουν την πίστη σε Αυτόν αναχρονιστική και ανεπίκαιρη. Ποιός! Ο Χριστός το «αιώνιο καινούριο»...! Επιστήμονες ερευνούν, μελετούν ή μάλλον κατασκευάζουν αρκετές φορές θεωρίες, με σκοπό να κλονίσουν την τρεμουλιαστή φλόγα στην ψυχή κάθε πιστού.
* Ο τρόπος ζωής, η κατανάλωση, η τεχνολογική ανάπτυξη, τα δεσμά της ύλης, δημιουργούν τέτοιες ψευδαισθήσεις στον άνθρωπο, ώστε να πιστεύει, ότι μόνος του σαν άλλος Θεός μπορεί να κάνει τα πάντα και να κυριαρχήσει σε δυνάμεις, όπως η φύση και οι καταστροφές! Όλα συγκλίνουν στην άποψη, ότι ο Θεός είναι δημιούργημα φαντασίας, «προίκα» του άρρωστου μυαλού μας, φόβητρο ανύπαρκτο, «κατασκεύασμα κληρικών» των διαφόρων θρησκειών.
* Ένας γνωστός μου φοιτητής που σπουδάζει στο Λονδίνο μου έλεγε, ότι διάβασε πρόσφατα πάνω στα λεωφορεία μία διαφημιστική καμπάνια με το εξής σλόγκαν: «ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ, ΟΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΗΝ ΖΩΗ». Πόσο έχει νεκρωθεί το πνεύμα σε κάποιους ανθρώπους αλήθεια!
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ο Χριστός δεν είναι μία αφηρημένη έννοια ή ένα πράγμα μιας χρήσεως! Χριστούγεννα – και του Χρόνου! Καλή Ανάσταση – και του Χρόνου! Είναι ένα πρόσωπο με το οποίο προσπαθούμε να δημιουργήσουμε σχέση εμπιστοσύνης. Ο Χριστός έκανε το πρώτο βήμα και σαρκώθηκε! Φόρεσε την ανθρώπινη φύση για να μην τρομάξουμε, να μην θαμπωθούμε και απελπιστούμε... Κάνε και εσύ ένα και γιόρτασε γιορτές κάθε μέρα και κάθε στιγμή! Αυτός είναι ο Χριστός μας, αυτός είναι το ταπεινό βρέφος που κλαυθμηρίζει στην αγκαλιά της Μητέρας Του. Αυτό το μικρό και παντοδύναμο· που ήρθε ν’ αλλάξει τα πάντα στην αφιλόξενη γη μας!
