(Ματθ. ιε΄, 21-28)
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
«Ω γύναι, μεγάλη σου η πίστις. Γενηθήτω σοι ως θέλεις.
Και ιάθη η θυγάτηρ αυτής από της ώρας εκείνης» (Ματθ. ιε΄, 28).
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Είναι πολλές και ποικίλες οι περιπτώσεις στην ζωή του ανθρώπου, όπου τα γεγονότα της καθημερινότητας γιγαντώνονται απειλητικά και αποπειρώνται να βυθίσουν την ύπαρξή μας σε ανείπωτη θλίψη και απελπισία. Ίσως όλοι να έχουμε νιώσει σε αυτές τις καταστάσεις στο «καντηλάκι» της πίστεώς μας να τρεμοπαίζει η φλόγα της ελπίδας και τα σύννεφα της απογοήτευσης να πυκνώνουν στο ψυχικό μας στερέωμα. Πως και γιατί ο ανθρώπινος ψυχισμός «πάλλεται» μεταξύ αισιοδοξίας και δυσθυμίας, έντονα και ακραία πολλές φορές, στο διάβα του χρόνου; Ίσως δεν έχουμε πίστη... αλλά και τί είναι πίστη; Τί είναι ‘Χριστιανική πίστη’;
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Α) ΠΙΣΤΗ ΣΤΑ ‘ΚΟΣΜΙΚΑ’ ΠΡΟΤΥΠΑ
*Οι γύρω από εμάς άνθρωποι, αν και βρίσκονται μακριά από τον Θεό, πιστεύουν. Μην συμφωνήσεις ποτέ με κάποιον που σου λέει ότι δεν πιστεύει σε τίποτα! Αν δεν πιστεύεις δεν ζείς, δεν έχεις στόχους, δεν έχεις οράματα, ούτε στην αφετηρία της σταδιοδρομία σου επιλέγεις ως σημείο εκκίνησης το μηδέν... Όλοι τούτοι πιστεύουν με τον δικό τους τρόπο. Πιστεύουν (= εμπιστεύονται) σε ότι τους κάνει δυνατούς, πετυχημένους, ξεχωριστούς, ζηλευτούς και μοναδικούς. Πιστεύουν στον εαυτό τους και τις δυνάμεις τους, στο ταλέντο τους και τα χαρίσματά τους! Αλήθεια, ποιός σου τα έδωσε όλα αυτά;
*Πιστεύουν στα φθειρόμενα αγαθά, τα οποία έχουν ημερομηνία λήξεως... Η ομορφιά μαραίνεται, ο πλούτος χάνεται και εξανεμίζεται, η νομιζόμενη γνώση τους υστερεί «κατά πολύ» μπροστά σε άλλους αρτιότερα καταρτισμένους, τα νιάτα όπως είναι φυσικό τους εγκαταλείπουν, καθώς και οι άνθρωποι για τους οποίους πίστεψαν ότι θα είναι για πάντα μαζί τους... Μια τέτοια πίστη στέκεται ‘χρεωκοπημένη’ δίπλα τους, ανήμπορη να τους χαρίσει την επιθυμητή σιγουριά και ελπίδα.
Β) Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ
* Εάν θέλω να πιστεύω στην σιγουριά του Χριστού, πρέπει αρχικά να αποδεχτώ την Θεότητά Του. Πρέπει να ομολογήσω βιωματικά ότι ο Χριστός είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Οποίος για την σωτηρία μας κατέβηκε ανάμεσά μας. Την θέση αυτή διατρανώνουμε στο Σύμβολο της Πίστεως: «Πιστεύω... εις ένα Κύριον, Ιησού Χριστόν... κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα...». Δεν ήρθε για να μας βγάλει από όλα τα αδιέξοδα, αλλά για να μας μάθει να αντιπαλεύουμε τα αδιέξοδα! Αυτός είναι ο Ουράνιος Επισκέπτης που ανέλαβε την σωτηρία και την υπεράσπισή μας.
* Αποδέχομαι παράλληλα την Ευαγγελική Του Διδασκαλία. Όχι μόνο το Πρόσωπο αλλά και τα Λόγια Του. Η ζωή μου πρέπει να συμμορφωθεί με όσα είπε ο Κύριός μας και έπραξε υποδειγματικά εμπνέοντας και καθοδηγώντας όλους τους ανθρώπους. Ελπίζω λοιπόν στην πραγμάτωση της σωτηρίας μου και αντιλαμβάνομαι τα συμβαίνοντα γύρω μου, ως μέρος του πανσόφου σχεδίου του Θεού, που στοχεύει να με καταστήσει μέτοχο της βασιλείας Του.
* Βιώνοντας μια τέτοια αγαπητική σχέση, επικοινωνώντας με τον Θεό, ζω στα πλαίσια της χριστιανικής λατρείας «την λογική λατρεία» (Ρωμ. 12, 1), ένα διάλογο του χοϊκού ανθρώπου με τον Θεό που βασίζεται στον «λόγο» και στην χάρη των Θείων Μυστηρίων. Έτσι λαμβάνω πίστη για όλη μου την ζωή. Όχι μόνο σήμερα και αύριο αλλά σε κάθε περίσταση της ζωής μου και σε οποιαδήποτε κατάστασή της (νέος, γέρος, υγιής, πλούσιος, φτωχός), αναφωνώντας μετά του Παύλου: «τις ημάς χωρίσει από της αγάπης του Χριστού;» (Ρωμ. η΄, 35-39).
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Αδελφοί μου, διαθέτει η πίστη μας τέτοια ‘άγια’ χαρακτηριστικά; Είναι ακλόνητη και επίμονη σ’ Αυτόν που «τω σω κράτει συνέχει την κτίσιν» (ευχ. Θεοφανείων), ή δειλιάζουμε μπροστά σε κάθε μεγάλη ή μικρή δοκιμασία; Ας μείνουμε κοντά σε Αυτόν που μας αγαπά! Στις μέρες μας αλλά και σε κάθε εποχή η διδασκαλία του Χριστού υβρίζεται και δοκιμάζεται στην κρησάρα της αμφισβήτησης. Ποτέ, όλοι αυτοί οι κουλτουριάρηδες και οι ψευτοδιανοούμενοι δεν είχαν αλλά και δεν έχουν το θάρρος να διαλεχθούν με την Αλήθεια. Η αλήθεια ελευθερώνει (Ιω., 8, 32) και καταισχύνει το ψεύδος. Ο μεγάλος Ρώσος συγγραφέας Ντοστογιέφσκι έγραφε χαρακτηριστικά κάποτε: «Αν, από το ένα μέρος μαζευτούν όλοι οι άνθρωποι και από το άλλο μείνει ο Χριστός μόνος του, εγώ θα πάω με τον Χριστό». Ας μην λησμονούμε ποτέ αυτή την αγία συμμαχία!
