(Λουκ. ιδ΄, 16-24)
ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΤΡΑΠΕΖΙ
«Δείπνον μέγα»
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Πολύ δύσκολα πλέον τα ανθρώπινα αισθητήρια μπορούν να ξεχωρίσουν το ωφέλιμο από το βλαβερό. Το τι κρύβεται κάτω από τα πολύχρωμα και ελκυστικά περιτυλίγματα που μας προτείνει η καθημερινότητά μας. Κούφοι, επιπόλαιοι και κοντόφθαλμοι χάνουμε μέσα από τις επιλογές μας τα ουσιώδη, ενώ δίνουμε μάχες και ιδρωκοπούμε για τα ανούσια. Πλησιάζοντας όλο και περισσότερο στις εορτές του 12ημέρου η εκκλησία μας προσπαθεί να μας υπενθυμίσει με αγάπη την ιεράρχηση των αναγκών, τις προτεραιότητες που πρέπει να βάλουμε στην ζωή μας. Ο Θεός σε καλεί σήμερα και σε κάθε λειτουργική σύναξη να καθίσεις στο στολισμένο και γιορτινό Του τραπέζι. Να γίνεις συνδαιτυμόνας Του σε ένα δείπνο που θύτης και θύμα είναι Αυτός, ο εκ Παρθένου Σαρκωθείς Θεάνθρωπος Ιησούς...
Σύνδεση: Ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε ερμηνευτικά τις προϋποθέσεις μετοχής στα Άχραντα Μυστήρια, όπως αυτές εξαγγέλλει το στόμα του λειτουργού ιερέως: «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε».
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Α) ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΘΕΟΥ
*Τι θα πεί φόβος Θεού; Να κατανοήσουμε τι είμαστε εμείς και τι είναι Εκείνος! Όσο ψηλά και αν ανεβήκαμε, ότι μόρφωση και αν αποκτήσαμε, είμαστε σκόνη και άχυρα μπροστά Του. ΑΒΡΑΑΜ: «εγώ ειμί γη και σποδός» (Γεν. 18, 27) ΗΣΑΪΑΣ: «Άνθρωπος ων και ακάθαρτα χείλη έχων» (Ησ. 6, 5) και ΙΩΒ: «Τίς καθαρός έσται από ρύπου; Άλλ’ ουδείς, εάν και μία ημέρα ο βίος αυτού επί γης» (Ιώβ 14, 4).
*Ας θυμηθούμε με τι φόβο η αιμορροούσα άγγιξε το Χριστό, το ιμάτιό Του, ή αν θέλετε τον Πέτρο όταν είδε τον Χριστό να θαυματουργεί: «Έξελθε απ’ εμού, ότι ανήρ αμαρτωλός ειμί, Κύριε» (Λουκ. 5, 8). Αυτή η συναίσθηση της αμαρτωλότητος είναι το πρέπον ένδυμα της ύπαρξης μας κάθε φορά που προσερχόμαστε στην θεία Μετάληψη και έτσι κοινωνούν όσοι έχουν αντιληφθεί (κατά δύναμη) τον θησαυρό που κρύβει το άγιο δισκοπότηρο στην θεία Λειτουργία. Εκείνος που δεν τον χωρεί ο Ουρανός γίνεται χωριτικός στην καρδιά ενός αμαρτωλού. «Ο Βασιλεύς της δόξης» στο δικό μας φτωχικό... πόσο μεγαλύτερη τιμή μπορεί να δεχτεί η καρδιά ενός ανθρώπου.
Β) ΜΕ ΠΙΣΤΗ
* Όχι μια πίστη γενική και συγκεχυμένη κάτι αδιόρατο δηλαδή. Υπάρχει μία δύναμη ανώτερη… ένα ον ισχυρό…. όπως χάριν συζητήσεως με αφέλεια και ημιμάθεια ξεστομίζουμε πίνοντας ένα θεσπέσιο καφέ σε μία ηλιόλουστη καφετέρια. Πίστη ότι υπάρχει μέσα στο άγιο δισκοπότηρο ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ. Το σώμα εκείνο που κήδεψε ο ΙΩΣΗΦ ο Αριμαθαίας δορυφορούμενο πλήθους στρατιάς αγγέλων ουρανίων!
* Μα πως θα με ρωτήσεις... Πως θα γίνει ουρανός το ψωμάκι και το κρασάκι! Μην με ρωτάς καθότι δεν μπορώ ούτε απλούστερα πράγματα να σου απαντήσω... Πως το αίμα γίνεται γάλα στην μητέρα, στο μαστό! Πως το κάρβουνο γίνεται διαμάντι λαμπερό στα σπλάγχνα της γης. Ο Θεός «ο ποιών θαυμάσια μόνος», Αυτός κάνει το θαύμα. Πίστευε λοιπόν ότι «θεούσαι» κάθε φορά που με προετοιμασία δέχεσαι μέσα σου τον Ιησού. Μια μυστική επαφή σου χαρίζει μια μυστική θέωση.
Γ) ΑΓΑΠΗ
* Και αν ίσως ευλογηθήκαμε από τον Θεό να καταφέρουμε τα δύο πρώτα. Το τρίτο είναι αυτό στο οποίο θα είμαστε πάντοτε χρεώστες. Η ύψιστη αρετή, η οποία ονοματοδοτεί τον Ίδιο τον Θεό... «Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ» (Ιωάν.), μας βρίσκει πάντοτε ελαττωμένους και απομακρυσμένους από αυτή. Όμως ο Θεός που θα βάλουμε μέσα μας φώναξε από την καθέδρα Του (τον Σταυρό): «Πάτερ άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λουκ. 23, 34).
* Δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο μας γιατί είμαστε φτωχοί και μεροκαματιάρηδες αλλά μπορούμε να τον συγχωρήσουμε τους αν είναι εχθρός μας. Πόσο μου λείπει, πόσο μας λείπει από τις καρδιές μας αυτή η τόσο μεγάλη αρετή. Αυτή αξίζει σαν χιλιάδες προσευχές, σαν χρόνια νηστείας, σαν κουβάδες δάκρυα, είναι ότι πιο ευγενικό μπορεί να προσφέρει ο άνθρωπος στο συνάνθρωπό του... την θεομίμητη αγάπη.
Αυτές οι τρείς προϋποθέσεις θα κάνουν την ψυχή μας να νιώσει διαφορετικά καθώς θα έχει μεταλάβει στην ύπαρξή της τα Άχραντα Μυστήρια. Αυτές θα νοηματοδοτήσουν την «κοινωνία» μας με τον Χριστό. Διαφορετικά θα μείνουμε στο έθιμο των αγ. ημερών, στην ευλαβική μας συνήθεια, στην υπόδειξη των γονιών μας ή της γιαγιάς μας, «για το καλό», όπως λέει ο κόσμος, που θεωρεί τα Χριστούγεννα… χειμερινές διακοπές!
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Είδαμε λοιπόν τις προϋποθέσεις για την σπουδαιότερη στιγμή της ζωής μας. Αν κάπου σου έλεγαν πως υπάρχει ένα φάρμακο που σε κάνει αθάνατο ή τουλάχιστον σε θεραπεύει δεν θα έτρεχες να το βρείς; Και όμως αυτό υπάρχει σε κάθε Λειτουργία, σε κάθε Κυριακή και εορτή και βγαίνει στην Ωραία Πύλη και σε καλεί. Μην διστάσεις! Φιλάνθρωπος ο Δεσπότης, βασιλικός και σιτευτός ο μόσχος, τούτο το Σώμα και το Αίμα το Δεσποτικό δίνει χαρά, λυτρώνει, ξεδιψά, αναγεννά το διαβάτη αυτής της γης! Μην αρνηθείς την πρόσκληση του Δεσπότου. Φέτος κάνε Χριστούγεννα με Χριστό!
