ὑπό του Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κυκλάδων κ. Σάββα
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΙΤΕΙΑ ΣΤΗ ΔΙΔΑΧΗ.
«εν αμαρτίαις συ εγεννήθης όλος, και συ διδάσκεις ημάς;» (Ιω. 9, 34).
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Με την ανωτέρω φράση τερματίζεται ο διάλογος ανάμεσα στον προ ολίγου τυφλό του Ευαγγελίου και τους εμπαθείς – προκατειλημμένους Φαρισαίους. Δυστυχώς για τους τελευταίους η «έρευνά» τους αποκάλυπτε με αδιάσειστα τεκμήρια ότι ο θεραπευθείς ήταν ο γνωστός περιφερόμενος επαίτης που στερούταν το φως του, ούτε όμοιός του, ούτε άλλος κανένας. Ήταν ο ιαθείς τυφλός υπό του Κυρίου και μάλιστα ημέρα Σαββάτου! Έρχομαι όμως σήμερα να μιλήσω για την μετάλλαξη (ασφαλώς με την επιρροή της Θείας Χάριτος) του σιωπηλού και δυστυχή αόματου σε διδάσκαλο και κήρυκα της πίστεως...
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Α) Ο ΠΡΩΗΝ ΤΥΦΛΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ
* Μία διαφορετική διδαχή. Συνήθως ένας διδάσκαλος μεταδίδει από τις γνώσεις του. Ο τυφλός δεν είχε σπουδάσει κάτι (η κατάστασή του το καθιστούσε απαγορευτικό), μα και ούτε αποσκοπούσε να διδάξει τους Φαρισαίους θεολογικές γνώσεις, υπομνήσεις βιβλικών χωρίων ή να φανερώσει την βουλή του Θεού για τον κόσμο. Δεν γίνεται διδάσκαλος για να εξοικονομήσει τα «προς το ζην» ή αν θέλετε για να διαφημίσει με κενοδοξία την νοησιαρχική, αντιληπτική του ικανότητα. Κύριο ρόλο στη διδαχή του λαμβάνει η καρδιά!
* Ο Χριστός δεν ανοίγει μόνο τους σωματικούς του οφθαλμούς, αλλά και τους ψυχικούς του. «Είπεν ο Ιησούς· και εώρακας αυτόν και ο λαλών μετά σου εκείνος εστίν» (Ιω. 9, 37). Να ποιά γνωστική επαφή εξασφαλίζει στον τυφλό την πιό σπάνια γνώση. Την «θέα του Θεού», που χρόνια οι Πατέρες στα ιερά ασκητήρια, στους τόπους αναχωρήσεως «λαχταρούν» έστω και ακροθιγώς διά της προσευχής να τύχουν... Ο τυφλός το λαμβάνει σε μία στιγμή, σ’ ένα φωτογραφικό καρέ (ας μου επιτραπεί ο όρος) μιάς ζωής χωρίς εικόνες, μιάς ζωής με την Εικόνα μπροστά Του. Έτσι αυτή η καρδιά δεν μπορεί να σιωπήσει, δεν μπορεί να σταματήσει να μιλά αφού πλέον ο Χριστός είναι το κέντρο της ύπαρξής του.
* Διδάσκαλος ο τυφλός σε όλους εμάς, καθώς φανερώνει την ευγνωμοσύνη που πρέπει να έχουμε στο Χριστό για τις τόσες δωρεές που ελάβαμε κατά το Άγιο Βάπτισμα. Διδάσκει το ασυμβίβαστο με το ψεύδος, την αξία και ομολογία της αλήθειας, το ήθος ενώ εισπράττει αντίθετα τις συνέπειες των πράξεών του: «εξέβαλον αυτόν έξω» (Ιω. 9, 35). Αυτή είναι η τακτική των ανθρώπων που δεν έχουν παιδεία. Να «πετούν» στα σκουπίδια τους ισχυρισμούς των συνομιλητών τους. Προσέξτε να τους «πετούν» όχι να τους ανακατασκευάζουν (αυτό προϋποθέτει γνώσεις και επιχειρήματα...).
Β) ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ
* Αυτή την πλευρά αποκαλύπτει η «θέαση του φωτός» για τον τυφλό. Έναν ασυμβίβαστο χαρακτήρα. Οφείλει η Εκκλησία του Χριστού να στέκεται ασυμβίβαστη με την αμαρτία. Δεν υπάρχουν λύσεις «κοινά αποδεκτές» σε θέματα που θεμελίωσε το Αίμα του Χριστού και η αγία βιοτή Αποστόλων, Αγίων και Μαρτύρων. Μετά τον Ένα, ο Πρόδρομος· «τί εξεληλύθατε εις την έρημον θεάσασθαι; Κάλαμον υπό ανέμου σαλευόμενον;» (Λουκ. 7, 24), χάλκευσαν το φρόνημα εκείνο για το οποίο ο Παύλος με πλήρη επίγνωση καταγράφει: «μη συσχηματίζεσθε τω αιώνι τούτω» (Ρωμ. 12, 1 – 2).
* Πράγματι η Εκκλησία στην πορεία της θα συναντήσει εκτός από υπερασπιστές και διώκτες (οι τελευταίοι περισσότεροι), οι οποίοι θα επιχειρήσουν από υψηλές θέσεις να πλήξουν την σώζουσα διδασκαλία του Χριστού. Αλλότριες φωνές, καινές (κενές) διδασκαλίες θα τεθούν έμπροσθέν μας, με σκοπό να αλλοτριώσουν ότι η Κολυμβήθρα του Σιλωάμ (η Εκκλησία) κηρύττει άνωθεν με σκοπό να θεώσει τον άνθρωπο. Μπορεί μια ενδεχόμενη ταύτισή μας με ένα μέσο όρο να «έσωζε» την κατάσταση... Όμως ο Χριστός επιζητεί ακεραιότητα, έστω και αν ελλοχεύει ο κίνδυνος της αποσυναγωγοποίησης (όπως ακριβώς στον σημερινό τυφλό).
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ίσως, αν έτυχε να περάσουμε από την γόνιμη διαδικασία σπουδής μιάς επιστήμης ή ενός κύκλου γνώσεων, θα έλεγα καλύτερα, να μας έρχονται στο νού οι άνθρωποι που ανέλαβαν να μας «μυήσουν» σ’ αυτά τα γνωστικά μονοπάτια. Οι διδάσκαλοί μας (ανεξαρτήτου βαθμίδος εκπαίδευσης) κατέχουν στην καρδιά μας μία θέση. Ίσως κάποιους να τους έχουμε κιόλας λησμονήσει, ίσως κάποιους να τους θυμόμαστε συχνά στα βήματα της ζωής μας. Σίγουρα θυμόμαστε αυτούς που με ήθος μας μετέδωσαν από καρδιάς αξίες της ζωής!
Ο τυφλός που μας απασχολεί σήμερα διδάσκει τον Χριστό με πίστη και καρδιά. Τα δύο απαραίτητα στοιχεία της «εν Χριστώ» μαρτυρικής αθλήσεως. Μάρτυς αναδείχθηκε και ο σημερινός τυφλός, αναφέρει η παράδοση της Εκκλησίας μας, ο οποίος έδωσε και αυτός το αίμα του για τον κοινό Ευεργέτη Χριστό.
