Ο ΑΚΕΡΑΙΟΣ, Ο ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
«Ο γαρ Ηρώδης εφοβείτο τον Ιωάννη, ειδώς αυτόν άνδρα δίκαιον και άγιον» (Μαρκ. 6, 20)
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Έχοντας δώσει ο λύχνος την μαρτυρία «περί του Φωτός», έχοντας φανερώσει ο δούλος την έλευση του Δεσπότη, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής διανύει πλέον τις τελευταίες στιγμές της επίγειας ζωής του. Η δυναμική και ελεγκτική του φωνή αντηχεί στα βασιλικά δώματα του Ηρώδη: «ουκ έξεστί σοι έχειν την γυναίκα του αδελφού σου» (Μαρκ. 6, 18), αποκαλύπτοντας την παρανομία του. Ο μάρτυρας της αληθείας αποκεφαλίζεται και η ιερά κεφαλή του δίδεται… ως έπαθλο πορνικού ορχήματος μιας ακόλαστης κορασίδος. Ημέρα πένθους και νηστείας για την εκκλησία, αφορμή γόνιμου πνευματικού προβληματισμού, για όλους εμάς, όσον αφορά την στάση και την μαρτυρία του Προδρόμου.
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Α) Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΗ ΜΕ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
* Αν η ελεγκτική ενέργεια του Βαπτιστή ερχόταν δυνητικά στο σήμερα θα προκαλούσε ποικίλες αντιδράσεις. Θα έσπευδαν με περισσή και λυσσώδη μανία οι λογής-λογής «ψευτοκουλτουριάρηδες», που πριονίζουν αείποτε και μεθοδικά τα θεμέλια των αξιών αυτού του τόπου, να καταδικάσουν την ενέργεια του προσδίδοντας μάλιστα σε αυτή την στάση και «βαρύγδουπους» χαρακτηρισμούς: φανατική, ζηλωτική, ακραία, γραφική, μεσαιωνική… και ότι άλλο κυκλοφορεί.
* Θα έσπευδαν αμέσως οι «μαχητές» της ηλεκτρονικής πληροφόρησης, ξέρετε, αυτοί οι επαναστάτες που οχυρώνονται εκ του ασφαλούς πίσω από ψευδώνυμα και με όπλο το πληκτρολόγιο (συνοδεία ενός θεσπέσιου καφέ) θα επιχειρούσαν να υπερασπιστούν την «αλήθεια» και να προστατεύσουν το «δικαίωμα» ελευθερίας πράξεων και λόγων. Τότε ο Πρόδρομος θα έπεφτε στο στόμα τους και θα τον διαμέλιζαν όπως κάνουν οι γύπες στα πτώματα!
* Τι έκανε λοιπόν ο Ηρώδης... θα έλεγαν με περισσό στόμφο. Με πιο δικαίωμα ο Ιωάννης επεμβαίνει στα «ευαίσθητα και απόρρητα προσωπικά δεδομένα του»; Ζεί ελεύθερα και όπως του αρέσει… Άλλοι, πιο «πονηροί» με το κάλυμμα της υποκρισίας και ειδίκευση στην σοφιστεία θα «κοσκίνιζαν» το έργο και την αρμοδιότητα του Προδρόμου. Θα έλεγαν γέμοντες υποκρισίας: το έργο του είναι ουράνιο, υψηλό, πως καταδέχεται να ασχολείται με κοσμικές παρεκτροπές αμελώντας την διακονία για την οποία εκκλήθηκε;
Β) Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ
* Ευτυχώς για εμάς τους πιστούς, δυστυχώς για τους καπηλευτές της αλήθειας και του φωτός, ο Πρόδρομος έζησε σε μια άλλη εποχή ελέγχοντας την ανομία και «πληρώνοντας» με αντίτιμο την ζωή του τις θέσεις και αξίες που είχε ενστερνιστεί. Αναδείχθηκε έτσι μάρτυς και άγιος πλήρης Πνεύματος και χάριτος. «Πνεύματος Αγίου πλησθήσεται έτι εκ της κοιλίας μητρός αυτού» (Λουκ. 1, 15), διαβεβαιώνει ο Αρχάγγελος Γαβριήλ τον πατέρα του Ζαχαρία προλέγοντας την αγιασμένη βιωτή του προτού καν γεννηθεί!
* Η αγάπη και η χάρη του Θεού τον ανέδειξαν όχι μόνο μέγιστο προφήτη αλλά και άγιο υπόδειγμα ακέραιου και ασυμβίβαστου χαρακτήρα. «Τι εξήλθατε στην έρημο θεάσασθαι; κάλαμον υπό ανέμου σαλευόμενον;» (Ματθ. 11, 7), με αυτά τα λόγια ο Κύριος μας προσδιόρισε την προσήλωση και σταθερότητα του Βαπτιστή στις ηθικές αξίες και επιταγές της πίστεως. Ο βασιλεύς παρανομούσε, ο Πρόδρομος ήλενγχε. Η βασίλλισα απειλούσε, ο Ιωάννης ατρόμητος ξεσκέπαζε την αμαρτία. Δεν μίλησε τυχαία ο Χριστός για το καλάμι. Υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που το μιμούνται με θαυμαστή συνέπεια. Είναι εκείνοι που κινούνται όπου φυσάει ο άνεμος και με δόλο και υστεροβουλία «προσαρμόζονται» στα ρεύματα της ζωής.
* Όχι, ο Πρόδρομος δεν υπήρξε ποτέ τέτοιος… Λες και γι’ αυτόν να γράφτηκε το ωραιότατο ευαγγελικό χωρίο: «Και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέπεσαν τη οικία εκείνη, και ουκ έπεσεν. Τεθεμελίωτο γαρ επι την πέτραν» (Ματθ. 7, 27). Ας μάθουμε από την σταθερότητα του γιατί η ασυνέπεια πολλά κακά γεννά στην ζωή του ανθρώπου.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ίσως κανείς αναρωτηθεί, πως είναι δυνατόν, τόσο ο Πρόδρομος, όσο και τόσοι άλλοι μάρτυρες, άγιοι και ασκητές της εκκλησίας μας, να υπήρξαν εδραίοι και ακλόνητοι στο πιστεύω τους μπροστά σε τέτοιες απειλές αλλά και σε αυτόν ακόμη τον θάνατο… Ένα υπήρξε το μυστικό για την υπέρβαση τους: η αρετή. Αυτή η οποία καλλιεργεί και αναδεικνύει τον άνθρωπο ανώτερο των χλευασμών, των ειρωνειών, των απειλών και κάθε επιπόνου δοκιμασίας. Η αρετή λάμπει και θα συνεχίσει να λάμπει παντοτινά!
