(Γαλ. β΄, 16-20) (Αποστολικόν)
Ο Απ. Παύλος μιλώντας σήμερα για τη χριστιανική πίστη, το σύνολο δηλαδή των αληθειών που έχει να παρουσιάσει η διδασκαλία του Ιησού, επιχειρεί να δώσει τη πραγματική διάσταση της πίστεως. Και για να γίνει «πιστευτός» παρουσιάζει τον εαυτό του ως παράδειγμα. Εγώ, λέει ο Παύλος, τα πάντα κατεφρόνησα, τη φαρισαϊκή μου καταγωγή, τον εβραϊκό νόμο και έβαλα τη χριστιανική πίστη «θεμέλιο» στη ζωή μου.
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Α) Η ΠΙΣΤΗ ΣΗΜΕΡΑ
* Σήμερα περισσότερο από ποτέ αμφισβητείται η χριστιανική πίστη. Αρκετοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η ορθόδοξος πίστη μας συνδέει με ένα σύστημα γενικό, τη θρησκεία, η οποία έχει τη δύναμη να ελέγξει και να κατευθύνει τη μάζα. Τη ταυτίζει λοιπόν με την Εκκλησία και το ιερατείο και εντοπίζοντας τα «αρνητικά», βγάζει το συμπέρασμα ότι αυτή είναι «κατασκεύασμα» ανθρώπινο γεμάτο σκοπιμότητες.
* Και η αιτία είναι μία και μοναδική. Βλέπουμε μονοδιάστατα τη πίστη μας, σαν το καθήκον και την συνήθειά μας να βρισκόμαστε τις Κυριακές στη λειτουργία και όχι σαν συμμετοχή μυστηριακή-βιωματική στην Τράπεζα του Χριστού που απλόχερα τόσα «αγαθά», η λειτουργική παράδοση της Εκκλησίας, έχει να μας προσφέρει. Χωρίς αγωνιστικότητα, τα πάντα στο χώρο αυτό, φαντάζουν δεδομένα και κατανοητά.
* Γι’ αυτό και δεν «μπολιάζουμε» με τη πίστη μας τη ζωή μας. Και η εργασία μας και η οικογένειά μας, αν ιδίως είναι επιτυχημένη, εύκολα το αποδίδουμε στα ταλέντα μας, στις επιλογές μας και στη σοφία μας. Ελάχιστες φορές το μυαλό μας σταματά… στο Ποιός μας δίνει υγεία, σοφία, σύνεση, διάκριση να κάνουμε τις σωστές κινήσεις.
* Μοιάζει η ζωή μας σαν το αλφαβητάρι. Κοιτάμε μόνο τα γράμματα και δεν βγάζουμε νόημα. Αν τα συνδέσουμε βγάζουμε φράσεις, προτάσεις και νόημα. Έτσι και εδώ, βλέπουμε χωρίς προσοχή να περνούν γεγονότα γύρω μας και τα θεωρούμε τύχη ή συγκυρία ή ακόμα και φυσική ροή των πραγμάτων… σπάνια όμως αντιλαμβανόμαστε την αληθινή προέλευση τους.
Β) Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ
* Βάζοντας στο κέντρο της ζωής μας το Χριστό, όλα συνδέονται και ερμηνεύονται, όλα έχουν σκοπό και νόημα στη καθημερινότητά μας. Από το μικρό αγριολούλουδο έως και μεγάλα παγκόσμια γεγονότα. Η δύναμη της πίστεως οπλίζει με επιπλέον όραση (πνευματική) τον άνθρωπο. Τον κάνει να αναφωνεί ότι υπάρχει Δημιουργός, υπάρχει «επιβλέπων μηχανικός», που κατευθύνει τη ζωή εκάστου ανθρώπου.
* Ποιό το κέρδος απ’ όλα αυτά; Ένα και σημαντικό... έχει επιχείρημα ο άνθρωπος να διώξει το άγχος. Να διώξει αυτή την εγωπαθή κατάσταση από την ύπαρξή του… ότι με τις δικές του δυνάμεις μπορεί να κάνει και να διορθώσει τα πάντα.. να αφήσει λίγο να περάσει η σοφή γνώση του Χριστού στην ύπαρξή του.
* Είδατε, ο Παύλος έκανε στην άκρη τα πάντα... καταγωγή, μόρφωση, ιουδαϊκή θρησκεία και όπως ομολογεί ο ίδιος, τα θεώρησε «σκύβαλα» (Φιλιπ. 3,1) και τα απομάκρυνε από την ύπαρξή του. Έτσι ενώθηκε με το Χριστό. Σταδιακά και εμείς, με το δικό μας ταπεινό και λιγοστό αγώνα, να απομακρύνουμε τα «αρνητικά» και να πλησιάζουμε την αγάπη του Θεού. Αυτό συντελείται μέσα από την συμμετοχή μας στα Άγια Μυστήρια: αύξηση της πίστεως και της γνώσεως του Θεού!
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Σε ένα σημείο του Ευαγγελιστού Ματθαίου (Ματθ. ιγ΄ 45), ο Ευαγγελιστής μας λέει ότι ο άνθρωπος που βρίσκει την αληθινή πίστη ομοιάζει μ’ αυτόν που πουλάει τα πάντα για να αγοράσει ένα μαργαριτάρι πολύτιμο. Αυτό κάνει και ο πιστός άνθρωπος, δίνει τα πάντα για να προσεγγίσει τον αληθινό Θεό. Με αυτό ταυτίστηκαν όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας (ως προς την προαίρεση) και ιδιαιτέρως οι Άγιοι Μάρτυρες, που έδωσαν ότι πολυτιμότερο είχαν (το αίμα τους) για να κερδίσουν ότι πολυτιμότερο, το Χριστό!
Ευαγγέλιο
