ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κυκλάδων κ. Σάββα
ΥΜΝΟΙ - ΥΒΡΕΙΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Με το έλεος του Θεού φτάσαμε στους Δ΄ Χαιρετισμούς. Μας δίνεται, για άλλη μια φορά, η πνευματική ευκαιρία να ασχοληθούμε συλλογιστικά με το πνευματικό ανάστημα που ονομάζεται Θεοτόκος. Να μιλήσουμε για τις αρετές Της, να διατρανώσουμε την σπουδαιότητα του Προσώπου Της, να φανερώσουμε τον καταλυτικό ρόλο Της στην σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Να συμπορευθούμε απλά με τον εμπνευσμένο μελωδό, προσθέτοντας τον δικό μας καρδιακό ύμνο κοντά – μαζί με τους ύμνους που έχει καταγράψει ο συγγραφέας των Χαιρετισμών...
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Α) ΥΜΝΟΙ
* 144 φορές είπαμε κατά την διάρκεια των Χαιρετισμών την προσφώνηση «Χαίρε» προς την Παναγία μας. Σε πόσους Ορθοδόξους ναούς της πατρίδος μας, από ορθοδόξους ιερείς δεν ανέβηκε αυτό το άκουσμα πέρα από τους θόλους των ναών στον θρόνο της Κυρίας Θεοτόκου... Αμέτρητα λοιπόν «Χαίρε», συνοδευόμενα ίσως με δάκρυα ψυχών που πάλλονται από ευλάβεια προς την Θεοτόκο!
* Με μιά πρώτη ματιά ευσεβέστατος ο ελληνικός λαός. Να καμαρώσουμε σαν κληρικοί για την παιδεία (και ιδιαιτέρως την θρησκευτική) αυτού του γένους που γνωρίζει και αποδίδει ευγνωμοσύνη στα πρόσωπα που τιμά η ορθόδοξος λατρεία. Αγάπη στην Θεοτόκο. Λαχτάρα και πόθος και πίστη, πλήθος τα αφιερώματα αγάπης-ευγνωμοσύνης, πλήθος τα ξωκλήσια που κοσμούν κάθε γωνιά της αγιοτόκου ελληνικής επικράτειας.
* Κατάμεστοι οι ναοί τα απογεύματα... βιβλιαράκια στα χέρια των πιστών, ευωδιαστά άνθη στις θεομητορικές εικόνες, κεριά συνωστίζονται στα μανουάλια των εκκλησιών... ουρές στην προσκύνηση της Πανάγνου... Και όλα αυτά με καλούν να καταθέσω την άποψη μου σε ένα λογικά αναφυόμενο προβληματισμό: Είσαι πάτερ μου ευχαριστημένος; Είσαι χαρούμενος μ’ αυτή την κοσμοσυρροή και τα δείγματα της ευλαβείας του πλήθους;
Β) ΥΒΡΕΙΣ
* Θα ήμουν απόλυτα ευχαριστημένος αν ένα σκαλοπάτι έξω από κάθε ναό δεν κυκλοφορούσε η μολυσματική ασθένεια της βλασφημίας του ονόματος της Πανάγνου... Ότι πιό χυδαίο και ανήθικο και ανήκουστο μπορεί να ειπωθεί για αυτό το Πρόσωπο βρωμίζει τον αέρα που αναπνέουμε! Αλήθεια καμιά γυναίκα δεν υμνήθηκε τόσο πολύ αλλά και δεν βλασφημήθηκε τόσο πρόστυχα...
* Ο άνθρωπος που βλασφημεί γίνεται χειρότερος από τους δαίμονες. Οι δαίμονες φρίττουν αλλά πιστεύουν. Αναταράσσονται και αφρίζουν αλλά ομολογούν την θεότητα (πρβλ. θαύμα Γεργεσηνών). Συ άνθρωπε βλασφημείς και νομίζεις ότι ξεπερνάς τον θυμό. Ναι, νικάς το δαιμόνιο του θυμού που φεύγει «ευγενικότατα» γιατί έρχεται το μεγαλύτερο της βλασφημίας να κυριαρχήσει με τα δεσμά της δουλείας στην πανάθλια ψυχή σου!
* Υποκριτική και κραυγαλέα αντίθεση! Στους τέσσερις τοίχους των ναών δοξολογία στην Παναγία και απ’ έξω οχετός βλασφημίας, αναθυμιάσεις της ασεβείας και της πνευματικής καταπτώσεως ενός λαού που «κατ’ ευφημισμόν» πλέον… λέγεται ορθόδοξος! Ακόμα και οι Τούρκοι, αδελφοί μου, την ονομάζουν Μητέρα του Μεγάλου Προφήτου. Και τιμωρούν όσους τολμούν να ασεβήσουν προς το πρόσωπο Της! Δεν επιτρέπεται σε μουσουλμανική χώρα να ακουστεί το παραμικρό ασεβές γι’ Αυτήν! Να προσέχουμε να μην βλασφημήσουμε… και μας ακούσει κανένας Τούρκος και μας καθαρίσει... αν είναι Έλληνας δεν πειράζει… μπορεί και να γελάσει και να το ευχαριστηθεί!
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ας μείνω, ας επιμείνω λοιπόν και εγώ και εσείς, σε αυτήν την ωραία εικόνα που βλέπουμε απόψε στον ιερό ναό μας... Θεοτόκος, ευλάβεια, κεριά, μετάνοιες, πίστη, ικεσία, προσευχή, κατάνυξη. Μητέρα όλων ημών, μητέρα και αυτών που σε προσκυνούν και αυτών που σε βλασφημούν... Δέξου-παράβλεψε, άκουσε-αγνόησε, ευχαριστήσου-κλάψε, μεσίτεψε-λύτρωσε, τα παιδιά Σου, τα παιδιά όλου του κόσμου!
