(Ματθ. 10, 32-33·37-38, 9, 27-30)
ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΑΝΤΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ.
«εκατονταπλασίονα λήψεται και ζωήν αιώνιον κληρονομήσει» (Ματθ. 19, 29).
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ένα από τα χαρακτηριστικά της Θεότητος είναι και η δικαιοσύνη. «Δίκαιος ο Κύριος, και δικαιοσύνας ηγάπησεν» (Ψαλμ. 10, 7). Τούτη φανερώνει και η Ευαγγελική περικοπή του Ματθαίου σχετικά με την «ανταμοιβή» των Αγίων του Θεού. Κάθε θυσία τους δεν λανθάνει της προσοχής του ουράνιου Πατέρα. Σήμερα που η Εκκλησία τιμά την μνήμη των Αγ. Πάντων, αναγνωρίζει με ευγνωμοσύνη τους κόπους, τα αγωνίσματα, τις υπερβάσεις, τα πνευματικά παλαίσματα που κατέβαλαν (όσο ήσαν στον κόσμο αυτό) για την αγάπη του Χριστού. Οι ευλογημένοι αυτοί ουράνιοι άνθρωποι προτίμησαν τη δόξα Του από κάθε άλλη ψεύτικη και κατ’ επίφαση δόξα...
ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ
Α) Η ΑΜΟΙΒΗ ΤΟΥΣ
* Η αμοιβή των πιστών ακολούθων του Χριστού είναι διπλή. Αφορά τόσο την παρούσα, όσο και την μέλλουσα ζωή. Δείτε την καθημερινότητά μας και αμέσως θα καταλάβετε. Άγχη, αβεβαιότητα πλούτου και υλικών αγαθών, μίση και διχόνοιες, ολέθριες ψυχικές καταστάσεις. Ο Θεός μας έρχεται δίπλα στα προβλήματα του ανθρώπου και με την πρόνοιά Του φροντίζει και σκεπάζει το πλάσμα Του. Ο Χριστός δίνει το Σώμα και το Αίμα Του, ως φύλακα και ασπίδα στην αμαρτία που επιχειρεί να αποσυντονίσει «εν συνόλω» τον άνθρωπο. Αυτά τα εισπράττουν οι Άγιοι από εδώ, τα λαμβάνουν και οι πιστεύοντες σε Αυτόν!
* Πέρα όμως από αυτές τις δωρεές ο Κύριος υποσχέθηκε ότι υπάρχουν και οι αιώνιες στην απέραντη χαρά και μακαριότητα του Παραδείσου· «ζωήν αιώνιον κληρονομήσει» (Ματθ. 19, 29). Πράγματι οι διακριθέντες στον αγώνα πίστεως και ευσεβείας θα απολαύσουν το μείζον, δηλαδή την κοινωνία με τον Θεόν, τον αγγελικό κόσμο, και τους λοιπούς Αγίους. Αληθινά «τότε οι δίκαιοι εκλάμψουσι ως ο ήλιος εν τη Βασιλεία του Πατρός αυτών» (Ματθ. 13, 43).
* Αν και η δικαιοσύνη του Θεού «οφείλει» όλα αυτά στους εκλεκτούς αντιπροσώπους του ανθρωπίνου γένους, τουναντίον, κανένας απ’αυτούς δεν σκέφτηκε «υστερόβουλα» και «μακροπρόθεσμα» κάνοντας κάθε αγαθό πάνω στη γη με αυτοσκοπό την ανταμοιβή. Θυμηθείτε κατά το Ευαγγέλιο της κρίσεως πως οι σεσωσμένοι της δεξιάς μερίδος απόρησαν όταν ο Κύριος απαρίθμησε τις καλές τους πράξεις. «Κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα και εθρέψαμεν, ή διψώντα και εποτίσαμεν; Πότε ξένον και συνηγάγομεν, ή γυμνόν και περιεβάλομεν; Πότε δε σε είδομεν ασθενή ή εν φυλακή, και ήλθομεν προς σε;» (Ματθ. 25, 37-39). Έκαναν δηλαδή το αγαθό μην προσέχοντες πρόσωπα, καταστάσεις, φυσικά και ανεπιτήδευτα γι’ αυτό και δεν συγκρατούσαν ποτέ το γεγονός.
Β) «ΕΤΕΡΟΦΩΤΑ» ΣΩΜΑΤΑ
* Για άλλους, εδώ στη γη, αυτό ίσως ακούγεται υποτιμητικό (υποδηλώνει εξάρτηση). Στον ουρανό και για τους Αγίους είναι ύψιστη τιμή και δωρεά. Βλέπουμε στις εικόνες γύρω από το κεφάλι τους να έχουν φωτοστέφανο. Αυτό το φως που εικονίζεται δεν είναι «δικό τους», είναι ιδιότητα του Τριαδικού Θεού. Εκείνο που ωραιότατα περιγράφουν οι Ευαγγελιστές πότε στην Βηθλεέμ, πότε στον Ιορδάνη, πότε στο Θαβώρ, στην Ανάσταση και στην Πεντηκοστή που «στόλισε» το Θεανδρικό πρόσωπο του Κυρίου.
* Δεν πρέπει να λησμονούμε ποτέ ότι η Ορθόδοξη εικονογραφία δεν απεικονίζει απλά κάτι (πρόσωπα, σκηνές, γεγονότα), αλλά κατ’ ακρίβειαν ιστορεί, δηλαδή διηγείται αυτό που βλέπει, γνωρίζει και βιώνει. Οι Άγιοι επομένως δεν είναι ζωντανοί μόνο μέσα από τα θαύματα και τις ευεργεσίες που προσφέρουν, αλλά ζούν με μία διαρκή φωταγωγία κατά την οποία φανερώνεται και δοξάζεται ο Αληθινός και Ζων Θεός· «θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις αυτού» (Ψαλμ. 67, 36).
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Οι Άγιοί μας μέσα στην μεγαλοσύνη τους δεν λησμόνησαν ποτέ το ταπεινό φρόνημα. Πολλές φορές σιωπούσαν για να αφουγκραστούν την λεπτή φωνή του Θεού μέσα στην ύπαρξή τους. Εμείς σήμερα τους θαυμάζουμε για τα υπερφυή κατορθώματα, αγωνίσματα και παλαίσματά τους, για την άσκηση και τις ποικίλες θαυματουργικές επεμβάσεις τους. Μα το πιό δύσκολο να καταλάβουμε θαρρώ είναι αυτή η σιωπή και η πλήρης εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού.
Αντίθετα σήμερα η εποχή διακρίνεται για την πολυλογία – πολυφωνία, την αυτοπροβολή, τις μάχες και διαμάχες για να επικρατήσει δυστυχώς το άρρωστο, η διαστροφή, το κακό. Πόσο μακριά είμαστε από την οδό που επέλεξαν οι Άγιοι του Θεού, πόσο κοντά τους μπορούμε να βρεθούμε όταν η επιλογή μας γίνει «η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή» (Ιω. 14, 6).
